محل تبلیغات شما

ثبت برند - ثبت لوگو






 
کشور ایران در سال 1337 هجری شمسی به عضویت کنوانسیون پاریس در خـصوص حمایـت از مالکیـت صـنعتی
درآمد و با پذیرش اصلاحات به عمل آمده در کنوانسیون مزبور در سال 1377 ه.ش زمینه پیوستن به سازمان جهانی
مالکیت معنوی (را پدید آورد. در سال 1380 ه.ش جمهوری اسلامی ایران به وایپو پیوست. مقر وایپو که در
سال 1970م. تأسیس شده، در شهر سوئیس است.
سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، نماینده ایران در وایپو میباشد که ثبت اختراعـات نیـز در اداره مالکیـت صـنعتی
سازمان مزبور صورت میگیرد.
 
اختراع چیست؟
طبق ماده 1 قانون ثبت اختراعات، اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خـاص
را ارایه میکند و مشکلی را در یک حرفه، فن، فناوری، صنعت و مانند آن حل مینماید.
 
روشهای ثبت اختراع
ثبت اختراع در جهان به دو طریق صورت میگیرد:
1 -روش اظهاری (اعلامی):
در این روش به شرط عدم سابقه در محل ثبت و قرار گرفتن در حیطه موضوعات قابل ثبت، ادعای ثبت مختـرع
مقرون به صحت در نظر گرفته شده و موضوع به ثبت میرسد.
2 -روش تحقیقی:
برخی از کشورها که از وسایل، امکانات و آزمایشگاههای قابل توجـه برخوردارنـد قبـل از ثبـت ضـمن محرمانـه
نگهداشتن اطلاعات و در نظر گرفتن حق تقدم متقاضی، موضوع مطرح شده به عنوان اختراع را از نظر ماهیـت و
کیفیت بررسی کرده و آزمایشها و تحقیقات لازم را انجام میدهند تا صـحت و سـقم ادعـا را مـشخص کننـد و
سپس اقدام به ثبت مینمایند.
 
ثبت اختراع در جمهوری اسلامی ایران
در کشور ما ثبت اختراع به روش نخست، اعلامی (اظهاری) صورت میگیرد.
جهت ثبت اختراع می بایست به اداره ثبت اختراعات مربوط به اداره کل مالکیت صنعتی مراجعه نمود.
نشانی اداره ثبت اختراعات: تهران- خیابان شهید بهشتی – خیابان قائم مقام فراهانی – کوچه میرزاحسنی پلاک
22٢ میباشد. قابل ذکر است که سازمان ثبت املاک و اسناد کشور به نشانی : خیابان میرداماد- تقاطع مـدرس
(تلفن : 9-22268917 ،(است . ثبت اختراع فقط در اداره مذکور در تهران انجام شده و فعلاً در مکان دیگری صورت
نمیگیرد.
تقاضای ثبت اختراع فقط میتواند توسط متقاضی یا وکیل قانونی او ارایه شود. درصورتی که وکیل قانونی امور ثبت را
بر عهده دارد میبایست اصل وکالتنامه با رونوشت با فتوکپی برابر اصل شده ضمیمه مـدارک شـود. در حقـوق ایـران
ثبت اختراع، حداکثر 20 سال است که میبایست بطور صریح در ورقه ثبت اختراع قید گردد.
 
مواردی که به عنوان اختراع قابل ثبت است
موضوعی به عنوان اختراع قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکـار جدیـد عبـارت
است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور ، معلوم و آشکار نباشد
و از نظر صنعتی، اختراعی کاربردی محسوب میشود که در رشتهای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد.
 
مواردی که به عنوان اختراع قابل ثبت نمیباشد
1 -طرحها، قواعد و روشهای انجام کار تجاری و سایر فعالیتهای ذهنی و اجتماعی
2 -کشفیات و نظریههای علمی و روشهای ریاضی و آثار هنری
3 -روشهای تشخیص و معالجه بدن انسان یا حیوان. (این بند شامل فرآوردههای منطبق با تعریـف اختـراع و
مورد استفاده در روشهای مزبور نمیشود).
4 -منابع ژنتیک و اجزاء در ژنتیک تشکیل دهنده آنها و همچنین فرآیندهای بیولوژیک تولید آنها.
5 -آنچه قبلاً در فنون و صنایع پیشبینی شده باشد.
فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطهای از جهان از طریق انتشار کتبی یا شفاهی یا از طریق اسـتفاده
عملی و یا هر طریق دیگر، قبل از تقاضا و یا در موارد حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع، افشاء شده باشد.
6 -اختراعاتی که بهرهبرداری از آنها خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.
 
مدارک لازم جهت ثبت اختراع به نام شخص حقیقی
1 -اظهارنامه ثبت اختراع: از قسمت فروش اوراق واحد حسابداری اداره کل ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی تهیـه و
تنظیم میگردد.
2 -شرح و توصیف اختراع: منظور بیان جزئیات و ذکر اجزاء و قسمتهای مختلف مـورد ادعـای مختـرع و فرآینـد و
چگونگی عملکرد و کارکرد اختراع به صورت مشروح میباشد.
3 -ادعا و خلاصه اختراع: منظور بیان قابلیتها و ویژگیهایی است که منحصراً اساس ادعای متقاضی ثبت اختـراع را
تشکیل میدهد.
4 -نقشه اختراع: در صورتی که مورد ادعا وسیله یا قطعهای باشد، ارایه نقشه فنی و گویا اامی است و درصورتی کـه
مورد ادعا ترکیب باشد، ارایه فرمولاسیون اامی میباشد.
5 -فتوکپی شناسنامه مخترع (یا مخترعین)
6 -وکالتنامه دادگستری در صورتی که تقاضا بوسیله وکیل دادگستری به عمل آید.
توجه: کلیه مدارک میبایست در قطعات A4 تهیه و به صورت تایپ شده در سه نسخه تنظـیم گـردد و ذیـل کلیـه
اوراق اظهارنامه و صفحات شرح و توصیف ادعا، خلاصه و نقشه اختراع به امضای مخترع یا وکیل قانونی مخترع برسد.
 
مدارک لازم جهت ثبت اختراع به نام شخص حقوقی
1 -اظهارنامه ثبت اختراع: از قسمت فروش اوراق واحد حسابداری و تهیه و تنظیم گردد.
2 -شرح و توصیف اختراع: منظور بیان جزئیات و ذکر اجزاء و قسمتهای مختلـف مـورد ادعـای مختـرع و فراینـد و
چگونگی عملکرد و کارکرد آن به صورت مشروح میباشد.
3 -ادعا و خلاصه اختراع: منظور بیان قابلیتها و ویژگیهایی است که منحصراً اساس ادعای متقاضی ثبت اختـراع را
تشکیل میدهد.
4 -نقشه اختراع: در صورتی که مورد ادعا وسیله یا قطعهای باشد، ارایه نقشه فنی و گویا اامی است و در صورتی که
مورد ادعا ترکیب باشد، ارایه فرمولاسیون اامی میباشد. 
5 -فتوکپی شناسنامه دارندگان حق امضاء مجاز در شرکت یا مؤسسه به موجب آخرین رومه رسمی
6 -فتوکپی رومه رسمی شرکت یا مؤسسه با آخرین تغییرات درخصوص اعضای هیأت مدیره و دارندگان حق امضاء
مجاز
7 -وکالتنامه دادگستری در صورتی که تقاضا بوسیله وکیل دادگستری به عمل آید
8 -ارایه معرفینامه بر روی سربرگ شرکت با امضای دارندگان حق امضاء و مهر شرکت در صورت معرفی نماینده
توجه : کلیه مدارک میبایست در قطعات A4 تهیه و به صورت تایپ شده و درسه نسخه تنظیم گـردد و ذیـل کلیـه
اوراق اظهارنامه و صفحات شرح و توصیف ادعا، خلاصه و نقشه اختراع به امضای مخترع یا مخترعین برسد.
 
مراحل پس از تکمیل اظهارنامه و ارایه مدارک ثبت اختراع
در صورتی که اختراع جهت ثبت تأیید شود درخصوص ثبت اختراع یک نوبت آگهی در رومه رسمی کشور منتـشر
میشود. سپس گواهینامه ثبت اختراع توسط آن اداره تکمیل میشود و ضمن بایگانی رونوشت گواهینامه ثبت اختراع
و پس از دریافت هزینه مقرر، اصل آن به متقاضی تسلیم میگردد.
طبق ماده 19 قانون ثبت اختراعات چنانچه مالک اختراع بخواهد از اختراع ثبت شـده اسـتفاده کنـد ، سـازمان ثبـت
اسناد و املاک کشور موضوع را به دستگاههای ذیربط منعکس مینماید، دستگاه مذکور درخصوص امکان بهرهبرداری
از اختراع اظهارنظر مینماید و نتیجه را جهت صدور نتیجه بهرهبرداری کتباً به سازمان ثبـت اسـناد و امـلاک اعـلام
مینماید.
 
تأیید علمی و ماهوی اختراع
همانگونه که ذکر گردید سیستم ثبت اختراع در کشور ما اعلامی است؛ به عبارت سادهتر، نـشانگر عـدم سـابقه ثبـت
همان عنوان، در اداره کل ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی است.
ارزیابی تأیید علمی اختراع، مقوله دیگری است که معاونت تحقیقـات و فنـاوری وزارت بهداشـت ، درمـان و آمـوزش
پزشکی این وظیفه را در مورد اختراعات در زمینه علوم پزشکی برعهـده دارد. بـدینمنظـور کمیتـهای تحـت عنـوان
کمیته ابداعات و اختراعات» در این معاونت تشکیل شده است.
 
شرایط بررسی علمی و ماهوی اختراع
مخترعینی که دارای اختراع ثبت شده در اداره کل ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی میباشند میبایست پس از اخـذ
استعلام از مراجع ذیصلاح (دانشگاههای علوم پزشکی یا فنی، سایر معاونتها و ادارات کل یا مراکز وزارت بهداشـت،
درمان و آموزش پزشکی، سایر وزارتخانههایی که اختراعات در زمینه علوم پزشکی ارایه کردهاند و بنیاد ملی نخبگان)
به معاونت تحقیقات و فناوری به نشانی: تهران- خیابان آزادی- نرسیده به خیابان اسکندری- روبروی پارک اوسـتا -
مرکز توسعه و هماهنگی تحقیقات و فناوری مراجعـه فرماینـد . لازم بـه تأکیـد اسـت کـه بررسـی مـاهوی و علمـی
موضوعات ثبت شد،ه قبل از استعلام مراجع ذیصلاح امکانپذیر نمیباشد.
 
مدارک لازم جهت بررسی و تأیید علمی و ماهوی اختراع
1 -گواهینامه ثبت اختراع (صادره از اداره کل ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی)
2 -ارایه استعلام بررسی اختراع از مراجع ذیصلاح (سایر معاونتها و ادارات کل یا مراکز وزارت بهداشـت، درمـان و
آموزش پزشکی، سایر وزارتخانههایی که اختراعات مرتبط با علوم پزشکی ارایه کردهاند، دانشگاههای علوم پزشکی یـا
فنی کشور و بنیاد ملی نخبگان).
3 -تکمیل فرم مشخصات کلی مخترع و اختراع و ارایه مدارک مورد درخواست در فرم 
بدیهی است عدم ارایه مدارک کامل در زمان ارایه درخواست بررسی علمی و ماهوی اختراع موجب به تعویق افتـادن
روند بررسی شده و چنانچه فرد پس از 45 روز نسبت به تکمیل مدارک خود اقدام ننماید موضوع در آن زمان کان لم
یکن تلقی میشود و در صورت ارایه مدارک در زمانهای بعد، مجدداً در نوبت بررسی قرار میگیرد.
چنانچه پس از بررسی پرونده اختراع در کمیته لازم باشد که مخترع اطلاعات ی ا مدارک بیـشتری در زمنیـه اختـراع
ارایه نماید مراتب به وی کتباً اطلاع داده میشـود تـا ظـرف مـدت 30 روز نـسبت بـه تکمیـل و ارایـه مـوارد مـورد
درخواست اقدام نماید. در غیر اینصورت پرونده از نوبت بررسی خارج شده و در صورت ارایه مـدارک پـس از زمـان
مذکور، مجدداً در نوبت قرار میگیرد.
نتیجه نهایی بررسی علمی و ماهوی اختراع (تأیید یا عدم تأیید) به متقاضی و مراجع ذیصلاح استعلام کننده اعـلام
میگردد. 

به گزارش خبرگزاری مهر،بر اساس انعقاد تفاهم نامه ای بین شهرداری تهران و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در راستای اجرایی شدن ت های ابلاغی اقتصاد مقاومتی،فعالیت شرکت های دانش بنیان مستقر در تهران اماکن مسی بلامانع شد.براین اساس،ابلاغیه معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران در تاریخ ۹۵/۴/۱۵ به شهرداران محترم مناطق ۲۲ گانه ابلاغ شد.

بر اساس تفاهم نامه یاد شده،آمده است که استقرار آن دسته از شرکت های دانش بنیان که از طریق معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری معرفی می شوند،در اماکن مسی واقع در پهنه های کار و فعالیت و مختلط که دارای شاکی خصوصی آراء کمیسیون های ماده ۱۰۰ نباشند( مشابه دفتر مهندسی ) بلامانع است.

اظهارنامه ثبت شرکت خارجی
با عنایت به ماده ی 1 و ماده ی 3 نظامنامه ی اجرای قانون ثبت شرکت ها و ماده ی 1 طرح اصلاح آیین نامه ی ثبت شرکت ها،ثبت کلیه ی شرکت های خارجی و ثبت کلیه ی شعبی نیز که ممکن است شرکت خارجی در ایران داشته باشد در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی به عمل خواهد آمد.

وفق ماده ی 4 نظامنامه ی مذکور،اظهارنامه ثبت هر شرکت خارجی یا شعب آن به وسیله شخصی که از طرف شرکت حق امضاء در ایران دارد و یا توسط کسی که از طرف شخص مزبور برای این تقاضا وکالت دارد تقدیم خواهد شد.

برای ثبت هر شرکت خارجی تقدیم اسناد ذیل لازم است:
1-اظهارنامه ثبت
2-یک نسخه مصدق از اساسنامه شرکت
3-یک نسخه مصدق از اختیارنامه نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد یک نسخه مصدق از اختیارنامه هر یک از آن ها
هر گاه شرکت خارجی شرکتی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیامه صحیح و منظمی مقرر گردیده علاوه بر اسناد فوق باید سواد امتیامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن امتیامه نیز تسلیم شود.

اظهارنامه ثبت باید به فارسی نوشته شده و دارای نکات ذیل باشد:
1-نام کامل شرکت
2-نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره
3-مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4-تابعیت شرکت
5-مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا
6-آخرین بیلان شرکت مشروط بر اینکه قوانین جاریه و یا عرف تجاری مملکت اصلی شرکت و یا اساسنامه خود شرکت انتشار بیلان شرکت را مقرر کرده باشد.
7-در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار شرکت تقاضا کننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.
8-شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.
9-شعب آن در کدام یک از نقاط ایران موجود است.
10-نماینده عمده شرکت در ایران کیست و اگر شرکت چند نماینده مستقل دارد نمایندگان مستقل شرکت در ایران چه اشخاصی هستند.
11-اسم و آدرس صحیح شخص یا اشخاصی که مقیم در ایران بوده و برای دریافت کلیه ابلاغات مربوطه به شرکت صلاحیت دارند.
12-تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را در صورتی که بیلان مزبور مطابق فقره ششم این ماده قابل انتشار باشد به اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی بدهد.

اظهارنامه ی ثبت شعبه ی شرکت خارجی
وفق ماده ی 8،برای ثبت شعبه هر شرکت خارجی تقدیم مدارک ذیل لازم است:
1-اظهارنامه ثبت به فارسی
2-سواد مصدق سند ثبت خود شرکت در ایران
3-سواد مصدق از اختیارنامه نماینده که مدیر شعبه است.
ممکن است تقاضای ثبت شعبه در ضمن تقاضای ثبت خود شرکت به عمل آید در این صورت تقدیم سواد مصدق سند ثبت خود شرکت لازم نخواهد بود.
اگر شعب جدیدی تاسیس و یا نمایندگان جدیدی معین شود تاسیس شعب و یا تعیین نمایندگان مزبور نیز باید در اداره ثبت اسناد تهران ثبت شود.

وفق ماده ی 12،اگر نماینده عمده شرکت در ایران تغییر یابد قائم مقام  برای ثبت سمت خود باید اسناد ذیل را به اداره ثبت شرکت ها تقدیم کند:
1-اظهارنامه به زبان فارسی که شخصاَ امضا کرده باشد.
2-سواد اختیارنامه
کلیه ی اوراقی که مطابق مواد فوق لازم است به تقاضانامه ها منضم گردد باید به زبان فارسی تهیه شده و یا یک ترجمه مصدق از آن به فارسی ضمیمه آن شود.
اداره ثبت شرکت ها باید برای هر اظهارنامه رسیدی با قید تاریخ وصول اظهارنامه بدهد.
پس از ثبت شرکت و هر یک از شعب آن اداره ثبت اسناد باید تصدیقی مشعر بر ثبت شرکت یا شعبه آن به تقاضاکننده بدهد.تصدیق مزبور باید حاوی مراتب ذیل باشد:
1-نام کامل شرکت
2-نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره
3-مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4-تابعیت شرکت
5-مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا
6-در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیت دار شرکت تقاضاکننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.
7-شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.
8-تاریخ ثبت
9-امضای مدیر کل ثبت اسناد مملکتی
هر گاه تصدیق راجع به ثبت شعبه باشد باید علاوه بر مراتب فوق در تصدیق نامه محل شعبه نیز قید شود.

رتبه مشاور مدرکی است که بر اساس مقررات آیین نامه تشخیص صلاحیت مشاوران، به منظور اعلام صلاحیت مشاور از سوی سازمان برای ارائه خدمات مشاور صادر می شود.
برای رتبه بندی شرکت های مشاور علاوه بر اهمیت نیروی متخصص فنی و مهندسی، کم و کیف امکانات فنی و نرم افزاری آن شرکت ها نیز مورد ارزیابی قرار می گیرد.


مشاوران جهت تشخیص صلاحیت از حیث شخصیت حقیقی و حقوقی به انواع ذیل تقسیم می شوند:
نوع اول: اشخاص حقیقی: کارشناس ایرانی دارای تحصیلات دانشگاهی که طبق آیین نامه واجد صلاحیت شناخته شود.
نوع دوم: اشخاص حقوقی (غیر دولتی) : بیش از پنجاه درصد مالکیت آن متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی غیر دولتی و یا ترکیبی از آن ها باشد.

    شرایط لازم جهت اخذ گرید مشاوران شامل موارد ذیل می شود :

_ مشخص شدن تراز مالی شرکت مشاور با ارائه گواهی اظهارنامه
_ نیروی فنی و مهندسی با رزومه مناسب
_ امکانات فنی و نرم افزاری مورد استفاده در شرکت های مشاور
_ ارائه رضایت نامه کتبی از کارفرمایان پروژه های انجام شده ( ارائه این مدرک ضروری نیست ، اما می تواند موثر باشد).
( به طور کلی ارائه هر مدرک معتبری که صلاحیت شرکت را تایید کند در جهت اخذ رتبه مهندسین مشاور موثر می باشد ).
لازم به توضیح است ، نیروی انسانی متخصص ، ساختار مدیریتی و امکانات پشتیبانی از عوامل موثر در تشخیص صلاحیت برای پایه 3 و نیروی انسانی متخصصص ، ساختار مدیریتی و امکانات پشتیبان از عوامل تاثیر گذار در تشخبص صلاحیت پایه یک و دو می باشند.

    مدارک مورد نیاز جهت اخذ رتبه مشاور:

- اصل گواهینامه رتبه بندی در صورت دارا بودن رتبه قبلی
- کپی برابر اصل شرکتی تصویر کارت اعلام وضعیت خدمت ذکور پشت و رو (برابراصل دفترخانه ای) یا کارت پایان خدمت پشت و رو
- کپی برابراصل صفحه اول شناسنامه ، صفحه توضیحات شناسنامه (درصورت داشتن صفحه توضیحات) (برابراصل دفترخانه ای)
- کپی آخرین اساسنامه شرکت حداكثر در پانزده برگA4
- کپی برابر اصل شرکتی پشت و رو كارت ملی (برابراصل دفترخانه ای)
- کپی برابر اصل شرکتی گواهی امضا محضری
- کپی برابر اصل شرکتی مدرك تحصیلی مهندسین امتیاز آور(برابراصل دفترخانه ای)
- کپی آخرین اظهارنامه ثبتی شركت حداكثر در دو برگA4 تک رو شرکت های سهامی خاص
- کپی آخرین شرکت نامه و تقاضا نامه ثبتی شركت حداكثر در چهار برگA4 تک رو شرکت های محدود
- یک  قطعه عكس سه در چهار
- کپی مدارک تحصیلات دانشگاهی مرتبط با مدیریت علاوه بر رشته های فنی و مهندسی
- کپی کلیه رومه رسمی شرکت از بدو تاسیس تاکنون
- کپی آخرین صورتجلسه مجمع عمومی که بیانگر ۱۰۰ %صاحبان سهام باشد
- کپی صورت های مالی با مهر حسابدار رسمی + آخرین اظهارنامه مالیاتی با تایید ممیز مالیاتی فرم ۷۶
- کپی گواهی نظام برنامه ریزی از مراجع معتبر آموزشی، کنترل پروژه حداكثر در سه برگ
- کپی ساختار سازمانی و تشکیلاتی مشاور در یك برگA4
- کپی گواهی طبقه بندی مشاغل در یك برگA4
- کپی دوره های آموزشی کوتاه مدت حداكثر در چهار برگ A4
- تصویر گواهی صلاحیت حرفه ای از مجامع معتبر بین المللی یا داخلی حداكثر در دو برگ
- فهرست تجهیزات رایانه ایحداكثر در دو برگ A4
- تصویرگواهی عضویت در مجامع حرفه ای معتبر و داخلی بین المللی حداكثر در دو برگ A4
- تصویر قرارداد خرید یا فاکتور خرید برای هر یک از تجهیزات طبق جدول ۱۱ و ۱۲ آیین نامه…
- قرارداد همکاری فرد با شرکت برای سال جاری
- کپی دوره های آموزشی کوتاه مدت مدیریتی حداكثر در دوبرگ A4
- کپی چکیده مقاله های علمی در سمینارها و نشریات بین المللی برای هر مقاله حداكثر دو عدد
- تصویرصفحه اول ترجمه کتاب و چکیده ترجمه مقاله مرتبط با تخصص حداكثر در هشت برگ
- اطلاعات مربوط به (کارکنان و اعضا هیات مدیره و سهامداران) امتیاز آورکپی برابر اصل شرکتی تائیدیه لیست بیمه تامین اجتماعی از سایت سوابق بیمه ای یا شعبه تامین اجتماعی پرسنل غیر بازنشسته
- کپی برابر اصل شرکتی گواهی های كار مربوط به سوابق کاری در شركتها با ذکر تاریخ شروع و پایان و سمت (کادر فنی طراحی) + رتبه شرکت ها
- تصویر مبایعه نامه معتبر مالکیت و یا اجازه نامه رسمی با کد رهگیری در دو برگA4  
- تصویرفهرست کتاب های تخصصی حداكثر در پنج برگ A4
- گواهی کار از شرکت در زمینه درخواستی با سمت کادر فنی طراحی پرسنل بازنشسته
- قرارداد همکاری فرد با شرکت برای سال جاری
- گواهی کار از شرکت در زمینه درخواستی با سمت کادر فنی طراحی
- کپی برابر اصل شرکتی حکم بازنشستگی با مشخص بودن تاریخ بازنشستگی
- کپی برابر اصل شرکتی حکم کارگزینی ۷ سال قبل از بازنشستگی
- کپی برابر اصل شرکتی تصویر قرارداد همکاری فرد بازنشسته با شرکت هایی که بعد از بازنشستگی با آنها همکاری داشته است
- کپی برابر اصل شرکتی گواهی کار مربوط به همان شرکت ها در طی مدت قرارداد با ذکر تاریخ شروع و خاتمه كار و ذكر سمت
- تصوبر برابر اصل شرکتی افزایش سقف ۲۵ درصد حسب مورد
- تصویر برابر اصل شرکتی آخرین صورت وضعیت با تایید کارفرما
- تصوبر برابر اصل شرکتی قراراداد یا موافقت نامه
- تصوبر برابر اصل شرکتی تصویر مفاصا حساب بیمه حسب مورد
- تصویر برابر اصل شرکتی تصویر گواهی حق بیمه پرداختی قرارداد ها طی ۳۶ ماه اخیر به تفکیک کارگاه در مورد قراردادهای فعال
- تصوبر برابر اصل شرکتی نامه ابلاغیه از کارفرما

علامت گروهی ، به هر نشان قابل روئتی گفته می شود که توسط اعضای یک گروه تجاری یا حرفه ای ، به منظور تمایز کالا و خدمات اعضای آن گروه از کالا یا خدمات دیگران مورد استفاده قرار می گیرد. این علامت ، نوع خاصی از علامت تجاری است که گروه خاصی را به تولید آن کالا یا خدمات مورد نظر ، معرفی می کند.

    ضوابط ثبت علامت تجاری گروهی به قرار ذیل است :

_ علامت توسط یک گروه  مورد تقاضا قرار می گیرد.
_ علامت گروهی بر خلاف درخواست ثبت علامت تجاری ، ممکن است شامل مواردی باشد که نشانگر مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات مربوطه است.
_ مخالف اخلاق حسنه و نظم عمومی نباشد.
_ علامت نباید گمراه کننده باشد.
_ ضوابط مربوط به نحوه استفاده از علامت نیز می بایست در اداره ثبت علائم تجاری به ثبت برسد. نظیر شرایط استفاده از علامت ، افرادی که مجاز به استفاده از علامت هستند و .


    مراحل و مدارک مورد نیاز

1. تشکیل جلسه و تنظیم صورتجلسه که به امضای کلیه اعضای هیات مدیره رسیده باشد.
2. اگر جلسه با حضور اکثریت تشکیل شود دعوت وفق اساسنامه شرکت و قانون تجارت صورت گرفته و بایستی مدارک مثبته آن ضمیمه صورتجلسه شود.
3. مدارک به اداره ثبت شرکت ها تحویل و ثبت خواهد شد و ذیل دفاتر ثبت توسط نماینده شرکت امضاء خواهد گردید.
تذکر : اگر در نظر باشد که یک نفر به صورت مجتمعاَ ریاست هیات مدیره و مدیر عامل را تصدی کند باید این موضوع در مجمع عمومی عادی با مراعات ماده 124 قانون تجارت به تصویب سه چهارم آراء حاضر در مجمع رسیده باشد.

    نمونه صورتجلسه هیات مدیره

جلسه هیات مدیره شرکت سهامی خاص ثبت شده به شماره با حضور کلیه اعضای انتخاب شده در مجمع عمومی عادی مورخ . در روز . ساعت در محل شرکت تشکیل و به شرح ذیل اتخاذ تصمیم گردید :
الف : 1. آقای / خانم . به سمت رئیس هیات مدیره
2. آقای / خانم  . به سمت نایب رئیس
3. آقای / خانم .به سمت مدیر عامل
4. آقای / خانم . به سمت عضو هیات مدیره تعیین و با امضای ذیل صورتجلسه قبول سمت کردند.
ب : کلیه اسناد و اوراق بهادار و تعهد آور شرکت اعم از چک – سفته و غیره با امضای آقای / خانم و آقای / خانم متفقاَ همراه با مهر شرکت معتبر خواهد بود.
ج : کلیه اعضای هیات مدیره به آقای / خانم .( عضو هیات مدیره / احدی از سهامداران / وکیل شرکت ) وکالت می دهند که ضمن مراجعه به اداره ثبت شرکت ها نسبت به ثبت صورتجلسه و پرداخت هزینه های قانونی و امضای ذیل دفاتر ثبت اقدام کند.
ردیف             نام و نام خانوادگی                 سمت                        امضاء
1                    .                                        .
2                   .                    .                   
3                   .                                       
4                                         .                    .

    تشکیل جلسات هیات مدیره شرکت سهامی

به موجب قسمت اول ماده 121 لایحه قانونی 1347 : " برای تشکیل جلسات هیات مدیره ، حضور بیش از نصف اعضای هیات مدیره لازم است ". چون این ماده جنبه آمره دارد ، اعضای هیات مدیره باید شخصاَ در این جلسات حاضر شوند. در صورتی که وکیل یا نماینده آنان در جلسات حضور یابند ، در احتساب حد نصاب مزبور به حساب نخواهند آمد ؛ به عبارت دیگر ، با اینکه اعضای هیات مدیره می توانند با توجه به عدم منع قانونگذار ، نماینده خود را به جلسه هیات مدیره بفرستد ، تعداد اعضای هیات مدیره حاضر باید به میزانی باشد که ماده 121 مقرر کرده است ؛ در غیر این صورت ، جلسه رسمیت نخواهد داشت. این ترتیب مانع از آن است که بعضی از اعضای هیات مدیره به بعضی دیگر به گونه ای وکالت در حضور بدهند که حالت جمعی و می هیات از بین برود.
اداره جلسات هیات مدیره با رئیس هیات مدیره است. ( ماده 120 لایحه قانونی 1347) ؛ ولی در غیاب او ، ریاست جلسات با نایب رئیس هیات مدیره خواهد بود. تصمیمات هیات مدیره باید به اکثریت آرای حاضران اتخاذ گردد، مگر آنکه در اساسنامه اکثریت بیشتری مقرر شده باشد. ( قسمت اخیر ماده 121 لایحه قانونی 1347).
برای هر یک از جلسات هیات مدیره باید صورتجلسه ای تنظیم و لااقل به امضای اکثریت مدیران حاضر در جلسه برسد. در صورتجلسات هیات مدیره نام مدیرانی که حضور دارند یا غایب می باشند و خلاصه ای از مذاکرات و همچنین تصمیمات متخذ در جلسه با قید تاریخ در آن ذکر می گردد. هر یک از مدیران که با تمام یا بعضی از تصمیمات مندرج در صورتجلسه مخالف باشد نظر او باید در صورتجلسه قید شود. ( ماده 123 لایحه قانونی )

آورده پس از انتقال به شرکت به لحاظ حقوقی، تغییر ماهیت داده و عنوان سرمایه می یابد؛ با توجه به آنکه نظام حقوقی حاکم بر آورده، تفاوت های با نظام حقوقی حاکم بر سرمایه دارد دراین نوشتار، ابتدا مفهوم و ماهیت حقوقی سرمایه و پس از آن در خصوص آورده های قابل تبدیل به سرمایه و وضعیت شرکت های بدون سرمایه اسمی، توضیح داده خواهد شد.
1_ مفهوم و ماهیت حقوقی سرمایه :

برای تشکیل شرکت، هریک از شرکاء باید مالی به شرکت بیاورد و بدون آورده، سرمایه ای در کار نخواهد بود. در تعریف سرمایه» متخصصان علم حسابداری گفته اند عبارت است از حق مالی صاحب یا صاحبان مؤسسه نسبت به دارایی های مؤسسه ». دارایی در حسابداری به کلیه اموال و منابع متعلق به یک مؤسسه یا واحد تجاری» اطلاق می شود. بنابراین آورده شرکاء پس از ورود به شرکت تبدیل به دارایی و سرمایه شرکت می شود. یا به تعبیر دیگر، سرمایه هر شرکتی عبارت است از مجموعه آورده های نقدی و ارزش آورده های غیر نقد که در اساسنامه و شرکت نامه قید می شود. در حقوق شرکت های امروزی، سرمایه شرکت در مجموع تشکیل می شود از :
1. سرمایه سهمی : عبارت است از وجوه تعهد شده به وسیله اعضاء.
2. سرمایه عاریه ای : عبارت از وجوهی که به وسیله سرمایه گذاران تدارک می شود و درعوض سرمایه خود، اوراق قرضه یا اوراق سهامی دریافت می کنند.
3. کلیه وجوهی که به وسیله اعضاء طلبکاران یا برگشت منافع تدارک می شود .
4. دارایی حاصل از سرمایه گذاری کلیه وجوه مذکور.
آنچه به عنوان سرمایه شرکت در بحث آورده ها مورد توجه است سرمایه سهمی اولیه شرکت می باشد که به عنوان سرمایه اسمی شناخته می شود. در حقیقت، سرمایه واقعی شرکت، سرمایه ای است که از به کار انداختن سرمایه اسمی حاصل می شود؛ این سرمایه به طور سنتی وثیقه پرداخت مطالبات بستانکاران به حساب می آید و پاسخگوی تعهدات و دیون شرکت است. به موجب قواعد عمومی حقوق شرکت ها ( مصوب سازمان همکاری اقتصادی و توسعه)، قطع نظر از اینکه حداقل لازم برای سرمایه اسمی شرکت چه میزان باشد، طلبکاران باید قادر باشند به مقداری از دارایی که عملاً به شرکت تسلیم شده، امید ورزند؛ به همین جهت، تنها دارایی هایی که به فرض انحلال شرکت می تواند در دسترس طلبکاران قرارگیرد، شایسته آن است که به عنوان سرمایه اسمی به شمار آید.
آورده های نقدی وغیر نقدی به عنوان سرمایه شرکت، (به صورت یک مبلغ) در ترامه شرکت، در زیرعنوان دارایی اولیه و نیزعنوان بدهی اولیه شرکت درج می شوند. پس از تشکیل، آورده شرکاء درشرکت های تجاری، تغییر ماهیت می دهد؛ بدین معنا که در این شرکت ها به محض تشکیل شرکت، آورده شرکاء از دارایی آنها جدا شده و در دارایی شخص حقوقی داخل می شود و تا زمانی که تصفیه صورت نگرفته است وثیقه تعهدات شخص حقوقی شرکت تلقی می گردد برخلاف شرکت های مدنی سهم الشرکه هر شریک در مالکیت وی باقی می ماند واصالت حقوقی خود را از دست نمی دهد؛ به طوری که همان حقوقی که مالک در مالکیت مفروز دارد در مالکیت مشاع نیز دارد.
بنابراین، شرکت تجاری به دلیل داشتن شخصیت حقوقی، مالک آن دارایی است که از مجموع آورده های شرکاء تشکیل شده است. این دارایی و هر چیزی که در زمان حیات شرکت به آن افزوده شده باشد، متعلق به شرکت است و شرکاء هیچ گونه حق عینی بر اموال شرکت ندارند بلکه حق آنان در شرکت یک حق دینی بر شرکت به عنوان یک شخص حقوقی است ولو آنکه آورده آنها مال غیر منقول باشد. این موضوع آثار مهمی به همراه دارد به عنوان مثال، پس از انتقال آورده به شرکت، شرکاء حق استرداد آورده خود را ندارند. این موضوع در یکی از اسناد مصوب سازمان همکاری اقتصادی و توسعه با عنوان قواعد عمومی حقوق شرکت ها » نیز مورد اشاره قرارگرفته است. دراین سند، به عنوان یک قاعده، بیان شده است : قوانین شرکت ها در کشورها باید به گونه ای باشد که به سهامداران اجازه ندهد آورده خود را مسترد نمایند؛ زیرا یکی از صفات اصلی شرکت ها دوام و بقای سرمایه سهامداران شرکت است : هیچ یک از سهامداران نمی تواند آزادانه آورده خود را مسترد کند مگر از طریق فروش سهام خود که وسیله اصلی خروج از شرکت است. چنانچه استثناء زدن بر این قاعده، ضرورت یابد این استثنائات باید اندک بوده و به نحو جامعی احصاء و بصراحت در قانون تعیین شود.
در نظام حقوقی انگلستان، آورده های غیر نقد مادی وغیر مادی پس از ورود به شرکت و تبدیل شدن به سرمایه شرکت، جزو دارایی های ثابت، شرکت محسوب می شوند که در مقابل دارایی های جاری قرار دارد. منظور از دارایی های ثابت دارایی هایی هستند که بر پایه دوام واستمرار در اختیار شرکت قرار می گیرند، مانند ساختمان، زمین، ماشین آلات و تجهیزات. منظور از دارایی های جاری، تمام دارایی هایی است که برای خرج کردن در دسترس شرکت هستند که عمدتاً شامل : وجه نقد ( در حساب های بانکی و در دسترس)، بدهکاران، سهام و سرمایه گذاری می شود. دارایی های غیر نقدی غیر مادی شرکت، شامل چهار دسته است : 1. هزینه های توسعه؛2.امتیازها، حق اختراع ها، مجوزها، علامت تجاری و دارایی ها وحقوق مشابه؛ 3. حق سرقفلی؛ و4. پرداخت های در حساب . منظور از هزینه های توسعه، مجموع تمام هزینه هایی است که از آغاز اجرای یک پروژه ایجاد می شود. همچنین، دارایی های غیر نقدی مادی شامل مواردی چون زمین، ساختمان، کارخانه و ماشین آلات، منضمات ملک، وسایل، ابزارها و تجهیزات می باشد.

2_ آورده های قابل تبدیل به سرمایه و وضعیت شرکت های بدون سرمایه اسمی
در مورد ارتباط آورده و سرمایه شرکت، دو سؤال اساسی قابل طرح است که ارتباط این دو مقوله را به نحو بهتری روشن می سازد؛ نخست آنکه، آیا هر آورده ای می تواند تشکیل دهنده ی سرمایه محسوب می شود؟
دیگر اینکه، آیا می شود شرکتی تأسیس کرد که سرمایه اسمی نداشته، بلکه هر شریکی تنها آورده های غیر نقدی مهارت فنی، حق انتفاع یا اعتباری خود را به اشتراک گذارد؛ طوری که شرکاء با آن بتوانند موضوع فعالیت را کاملاً به اجرا در آورند؟
2_1 آورده های قابل تبدیل به سرمایه : در پاسخ به سؤال نخست، برخی از حقوقدانان بیان داشته اند: از آنجایی که سرمایه شرکت،تضمین پرداخت طلب طلبکاران شرکت است و شرکاء حق ندارند، جزء در صورت بردن سود، سهمی از دارایی شرکت را میان خود تقسیم کنند، سرمایه ای که در ترامه شرکت ذکر می شود، تنها سرمایه ای است که یا از پول تشکیل شده است و یا از مال (اعم از مادی و غیر مادی ) قابل تقویم به پول. به همین جهت، اگر چه شریکی که آورده اش " کار" اوست، کارش تقویم می شود؛ اما این تقویم و مبلغ حاصل از آن در ترامه، به عنوان سرمایه شرکت گنجانده نمی شود. تقویم کار فقط برای تعیین و احتساب منفعت و زیانی است که بسته به مورد، متعلق به شریکی می شود که کار خود را به شرکت آورده است؛ در نتیجه کار و صنعت شرکاء را نمی توان در تشکیل سرمایه شرکت دخیل دانست زیرا کار و صنعت شریک قابل توقیف و فروش از طریق مزایده نیست. به همین دلیل، در هیچ شرکت تجاری، جمع وجه صنعت های شرکاء به تشکیل سرمایه نمی انجامد و فقط با جمع این صنعت ها شرکت ایجاد نمی شود.
با توجه به استدلال مذکور می توان آورده های شرکت را به آورده های قابل ورود به سرمایه و آورده های غیر قابل ورود به سرمایه، تقسیم نمود. مواد 76 به بعد قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت، میان آورده های غیر نقدی تفاوت قایل شده و فقط برخی از آنها را قابل ورود به سرمایه شرکت دانسته و به بستانکار شرکت، امکان توقیف آنها را در صورت وم داده است. بنابراین با این وصف، آورده حق انتفاع تحت شرایطی آورده مهارت فنی وهم چنین آورده اعتباری خارج از سرمایه شرکت قرار می گیرند.
قواعد عمومی حقوق شرکت ها (مصوب سازمان همکاری اقتصادی و توسعه » ) نیز مؤید به این نظرمی باشد. در قسمتی از این سند مقرر شده است: آورده های غیر قابل فروش از قبیل مهارت های تجاری مؤسسان یا تعهد مؤسسان به انجام کار برای شرکت در آینده را نمی توان در سرمایه اسمی شرکت منظور نمود و درحیطه عنوان سرمایه اسمی قرار داد.
2_2 وضعیت تشکیل شرکت بدون سرمایه اسمی: در پاسخ به این سؤال که آیا می توان شرکتی تأسیس نمود که تمامی سرمایه آن را آورده غیر نقدی مهارت فنی، حق انتفاع یا اعتبارتشکیل دهد؛ برخی از حقوقدانان معتقدند هیچ شرکت تجاری تشکیل نمی شود مگر آنکه قسمتی از سرمایه به صورت نقد به شرکت آورده شده باشد؛ با این دلیل که سرمایه نقدی شرکت تضمین پرداخت طلب طلبکاران شرکت است و طلبکاران نمی توانند فقط به آورده های غیر نقدی شریک امیدوار باشند.»
در پاسخ به سؤال مذکور برخی دیگر از حقوقدانان، میان انواع شرکت های تجاری قایل به تفکیک شده اند، بدین بیان که در وم وجود سرمایه اسمی برای شرکت های سهامی، با مسئولیت محدود و مختلط سهامی مجادله نیست؛ زیرا دراین شرکت ها مسئولیت صاحبان آورده محدود به سهام یا سهم الشرکه آنان در شرکت بوده و خارج از آن با اموال دیگر خود قانوناً هیچ گونه مسئولیتی ندارند؛ اما در شرکت های تضامنی و نسبی و مختلط غیر سهامی، شرکای ضامن به طور خودکاراعتبار شخصی خویش را به شرکت آورده و قاعدتاً باید بتوانند از تعهد آورده نقدی و غیر نقدی امتناع نمایند؛ درعوض آنان می توانند مهارت فنی و یا اعتباری خود را جهت شروع فعالیت شرکت معرفی کنند که سرانجام وارد شرکت می شود ولی جزو سرمایه آن به حساب نمی آید. این موضوع با توجه به عموم و اطلاق ماده 573 قانون مدنی که بیان می دارد: شرکت اختیاری، یا در نتیجه عقدی از عقود حاصل می شود یا در نتیجه عمل شرکاء از قبیل مزج( آمیختن، آمیخته کردن) اختیاری قبول مالی مشاعاً درازای عمل چند نفر و نحو این ها »، نیز قابل پذیرش است. در این صورت، در حالت تجویز فقط سرمایه اسمی دراین شرکت ها، طلبکاران برای وصول مطالبات خود به شریکان متضامن، حق رجوع خواهند داشت؛ بنابراین در شرکت های یاد شده اصولاً سرمایه اسمی یکی از عناصر لازم برای تشکیل شرکت نیست.


ثبت برند و علامت تجاری  در واقع این امکان را به دارندگان کسب و کار و محصولی خاص  میدهد که محصولات خود را از دیگر محصولات مشابه متمایز کنند . شما با ثبت برند می توانید در شرایط مختلف از لحاظ  قانونی از محصول خود دفاع کنید

ضرورت ثبت برند در بندر عباس

در حال حاضر در عصر علم و تکنولوژی زندگی می کنیم و اکثر کارها توسط ماشین ها و به صورت رباتیک انجام می شود و این نشان از پیشرفت علم و دانش دارد اکثر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه علاوه بر پیشرفت در صنعت به صادرات و واردات نیز می پردازند به همین دلیل اکثر مناطق آزاد و بنادر , پایانه صادرات و واردات و مبادله کالا می باشد .

در کشور ایران نیز بندرهای بزرگی همچون بندرعباس مرکز تجاری و اقتصادی می باشد و اکثر امور تجاری و اقتصادی نیز در این بندر انجام می شود از همین رو شرکتهای تجاری در این شهر به تجارت مشغولند اما این شرکتها با برندی مشخص و مختص به خود شناخته شده اند به طور دقیق می توان گفت برند(علامت تجاری )، نشانه یک شرکت می باشد و شرکت با برند خود مشهور می شود از همین رو اولین مرحله بعد از ثبت و راه اندازی یک شرکت ثبت برند می باشد برای ثبت برند بایستی به اداره مالکیت صنعتی رجوع نمایید و فرایند ثبت برند را انجام دهید اما این مقوله برای اکثر اشخاص مشکل و ناممکن می باشد زیرا نیاز به تخصص و تجربه کافی دارد از همین رو ما به شما موسسه همای راستین میهن را معرفی می کنیم .

درباره بندرعباس

اگر قصد فعالیت در بندر عباس را دارید و می خواهید در این بندر به کسب و کار خاص بپردازید و برند خود را در این بندر به ثبت برسانید شاید بد نباشد که اطلاعاتی در باره این شهر داشته باشید .

این بندر از نظر تجاری و اقتصادی نیز بزرگترین بندر ایران می باشد و وجهه اقتصادی - تجاری دارد از همین رو شرکتهای تجاری بسیاری در این شهر قرار دارند و به واردات و صادرات یا سایر کارهای تجاری می پردازند به همین دلیل ثبت شرکت در بندرعباس عمده فعالیت اداره ثبت شرکتهای بندرعباس می باشد .

 یکی از شهرهایی که در جنوب کشور قرار دارد شهر بندر عباس می باشد بندرعباس مرکز استان هرمزگان می باشد،شهر بندرعباس در بخش مرکزی شهرستان بندرعباس قرار دارد به عبارتی دیگر بندرعباس یکی از بندرهای جنوب ایران است و در گذشته نام آن بندر گمبرون بوده است و در حال حاضر بزرگترین بندر ایران می باشد.

رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. سهام داران با انتخاب اعضای هیات مدیره و اعتماد به حسن عملکرد و درایت آنان سرمایه های خود را به شرکت می سپارند و آنان نیز با بهره گیری از هوش و خلاقیت خود پس از انقضای سال مالی سود مناسبی عاید شرکت و سهام داران می کنند.
در این جا تهیه گزارش های مالی و تنظیم صورت دارایی در شرکت سهامی که یکی از وظایف هیات مدیره است بررسی می شود. شایان ذکر است، خوانندگان عزیز ، علاوه بر مطالعه ی توشتار ذیل در صورت مواجه شدن با هر گونه سوال و یا ابهامی در این باره می توانند با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایند.

    تهیه گزارش های مالی و تنظیم صورت دارایی در شرکت سهامی

همان طور که اشاره شد، تهیه گزارش های مالی و تنظیم صورت دارایی و دیون وظیفه ذاتی هیات مدیره است و برای اینکه بازرس قانونی در طول سال مالی از وضعیت مالی شرکت مطلع باشد و همه امور موکول به پایان سال مالی نشود در ماده 137 " لایحه " هیات مدیره مکلف شده هر شش ماه یک بار خلاصه صورت دارایی و دیون شرکت را به بازرس قانونی ارائه کند.
در ماده 232 " لایحه " نیز تکلیف هیات مدیره در پایان سال مالی معین و مقرر شده صورت دارایی، دیون ، ترامه ، حساب سود و زیان و عملکرد شرکت را به ضمیمه گزارش فعالیت ها و وضع عمومی شرکت تنظیم کرده و حداقل بیست روز قبل از تاریخ مجمع عمومی عادی شرکت در اختیار بازرس قانونی قرار دهد.
هیات مدیره در تنظیم حساب عملکرد و صورت سود و زیان طبق مواد 233 تا 236 " لایحه " مم به رعایت موازینی است که هم اکنون در استانداردهای حسابداری و مقررات مالیاتی به روشنی و با جزییات تبیین شده است و شرکت ها و بازرسان و حسابرسان شرکت مکلف به رعایت آن ها می باشند.
پس از تهیه و تنظیم صورت های مالی فوق و ارائه آن به بازرس قانونی شرکت و وصول اظهارنظر بازرس قانونی نسبت به صحت و سقم گزارش هیات مدیره، به منظور بررسی و اتخاذ تصمیم در مورد عملیات سال مالی قبل و تصویب ترامه و حساب سود و زیان شرکت طبق ماده 138 " لایحه " هیات مدیره موظف است از مجمع عمومی سالانه سهام داران ظرف مدتی که در اساسنامه پیش بینی شده و معمولاَ حداکثر چهار ماه پس از انقضای سال مالی خواهد بود دعوت نماید.
قانون گذار برای عدم اجرای این اصلی ترین وظیفه هیات مدیره، ضمانت اجرای کیفری و حقوقی سنگینی در نظر گرفته و طبق ماده 254 " لایحه " چنانچه اعضای هیات مدیره حداکثر تا شش ماه پس از پایان سال مالی مجمع عمومی عادی را دعوت نکند یا مدارک و اسناد مالی مقرر در ماده 232 " لایحه " را به موقع تنظیم و تسلیم ننماید به حبس از دو تا شش ماه و یا به جزای نقدی از 20 هزار تا 200 هزار ریال و یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
از سوی دیگر طبق بند 2 ماده 201 " لایحه " در صورت عدم تشکیل مجمع عمومی سالانه برای رسیدگی به حساب های هر یک از سال های مالی تا ده ماه از تاریخی که اساسنامه معین کرده، هر ذی نفع می تواند انحلال شرکت را از دادگاه بخواهد.
بدیهی ترین حق سهام دار که سرمایه خود را در شرکتی به هیات مدیره سپرده کسب اطلاع از وضعیت حساب های شرکت، چگونگی هزینه شدن سرمایه، اطلاع از میزان سود و علت زیان ده بودن عملیات شرکت است. بنابراین غفلت و بی توجهی هیات مدیره به این حق بدیهی بزرگ ترین خطا و جفا نسبت به سهام داران است که مخدوم مدیران هستند. قانون گذار نیز به حق نسبت به این موضوع توجه ویژه کرده و علاوه بر تعریف عنوان مجرمانه برای مدیران خاطی حق درخواست انحلال شرکت را برای سهام داران منظور کرده است. 


دفتر رومه، دفتری است که تاجر باید همه روزه، مطالبات و دیون و داد و ستد تجاری و معاملات راجع به اوراق تجاری از قبیل خرید و فروش و ظهرنویسی و به طور کلی جمیع واردات و صادرات تجاری خود را، به هر اسم و رسمی که باشد و وجوهی را که برای مخارج شخصی خود برداشت می کند، در آن دفتر ثبت نماید . ( ماده 7 قانون تجارت ) و بنابراین اولاَ ، مطالبی که در دفتر رومه باید ثبت شوند عبارتند از :
– مطالبات
– دیون
– داد و ستد تجاری
– معاملات راجع به اوراق تجاری اعم از خرید ، فروش و ظهرنویسی
– کلیه واردات و صادرات تجاری
– وجوهی که برای هزینه های شخصی برداشت می شود.
ثانیاَ، با توجه به این که در لغت معنای ” اسم ” عنوان و معنای ” رسم ” ترتیب نیز هست، پس اسم و رسم به معنای عنوان و ترتیب خواهد بود و تاجر مکلف است هر یک از واردات و صادرات خود را با عنوان و ترتیبی که صورت گرفته، در دفتر رومه ثبت کند. مثلاَ اگر کالایی به عنوان فروش و به ترتیب نقد و اقساط صادر شده، باید همین موضوع در دفتر رومه برای آن کالا قید گردد. فقط داد و ستدهای تجاری، در دفتر رومه ثبت می شود. ثبت معاملاتی که برای نیازمندی های شخصی به عمل می آید، لازم نیست. لیکن وجوهی که برای هزینه های شخصی برداشت می شود، حتماَ باید در دفتر رومه ثبت گردد.
ثالثاَ، به دستور ماده 7 مزبور قانون تجارت، مطالب ششگانه مذکور مربوط به هر روز، باید همان روز در دفتر رومه ثبت شود. بدین ترتیب مطالب ثبت شده هر روز، گویای عملیاتی خواهد بود که تاجر یا شرکت تجاری، در همان روز انجام داده است. ماده 7، بر ثبت همه روزه، تصریح می کند و می توان گفت به همین علت نیز، دفتر مذکور را ” دفتر رومه ” نامیده است.

    بحثی در ثبت همه روزه دفتر رومه

هر چند عملاَ ، در صورت تراکم امور، ثبت روز به روز در دفتر رومه ، مشکل است ، ولی در هر حال با توجه به ماده 14 قانون تجارت که به تصریح آن ، دفاتر تجاری ” در صورتی که مطابق مقررات این قانون مرتب شده باشد، بین تجار در امور تجاری سندیت خواهد داشت و در غیر این صورت، فقط علیه صاحب آن معتبر خواهد بود .
و ماده 1297 قانون مدنی، که دفاتر تجاری را وقتی دلیل محسوب می دارد که مطابق مقررات قانون تجارت تنظیم شده باشند و این امر که ثبت روزانه نیز، از جمله این مقررات است باید گفت که برای ثبت روز به روز دفتر رومه، ضمانت اجرای مهمی به وسیله قانون تجارت مقرر شده است و آن این است که در صورت عدم ثبت روزانه دفتر رومه، سندیت آن بنا به مفهوم مخالف بیانات ماده 14 قانون تجارت و ماده 1297 قانون مدنی فوق الذکر، به علت تنظیم نشدن مطابق مقررات قانون تجارت، بین تجار در امور تجاری، از بین رفته و بی اعتبار می شود. یعنی این که هر گاه تاجر طرف دعوای تاجری دیگر یا شرکت تجاری، نسبت به دعوایی که مربوط به امور تجاری صورت گرفته است، دفتر مزبور به علت از دست دادن سندیت خود، از عداد دلایلی که تاجر یا شرکت تجاری به نفع خود به دادگاه ارائه داده است، خارج می شود. لیکن کماکان، همان طور که ماده 14 قانون تجارت مقرر می دارد ، علیه صاحب دفتر معتبر خواهد بود. قانون مدنی نیز در این زمینه می گوید ، ” در مواردی که دفاتر تجاری بر نفع صاحب آن دلیل نیست ، بر ضرر او ، سندیت دارد .
در این خصوص که تبصره 2 ماده 12 آیین نامه نحوه تنظیم و تحریر و نگاهداری دفاتر، تاخیر تحریر رفتر رومه را، در موارد استثنایی و در صورتی که منظور سوء استفاده نباشد، بنا به تشخیص مامورین تشخیص مالیات، تا یک هفته مجاز می داند و تاخیر بیش از یک هفته را نیز، به موجب تشخیص هیات سه نفری، قابل قبول بیان می کنند. باید گفت که اولاَ ، مقرر بودن تحریر روزانه دفتر رومه، در قانوون تجارت بیان شده و تاخیرات مزبور به وسیله آیین نامه برقرار گردیده است و چون طبق اصل 138 قانون اساسی، آیین نامه نمی تواند مخالف قانون باشد بنابراین، علی رغم تاخیرات مقرر در آیین نامه مزبور، دستور ماده 7 قانون تجارت، در روزانه بودن ثبت مطالب در دفتر رومه، به قوت خود باقی است. ثانیاَ ، اساساَ آیین نامه مزبور ، به پیش بینی قانون مالیات های مستقیم و برای امور مالیاتی و جهت تشخیص مالیات به وسیله ممیزان مالیاتی و راجع به ” دفاتر قانونی ” موضوع آیین نامه مزبور، تهیه و تصویب شده است و دایره شمول آن محدود به موضوعات مذکور بوده و نمی تواند شامل اعتبار دفتر رومه، که از لحاظ سندیت در قلمرو قانون تجارت و قانون مدنی قرار دارد، بشود.

 
بطلان شرکت یا بطلان عملیات شرکت ممکن است در اثر اقدام به عملیات و یا عدم رعایت مقررات قانونی شرکت سهامی به وجود آید. اگر هیئت مدیره متوجه مطلب باشد و اگر عملیات خلاف قانونی مربوط به اقدام خودشان بود ممکن است آن را باطل و اگر مربوط به اساس شرکت است باید مجمع عمومی را دعوت نموده و مسئله را مطرح نماید.
در مواردی که بدون رعایت قوانین و مقررات اقداماتی در شرکت سهامی عام صورت گرفته و یا عملیات و تصمیماتی اعمال و اتخاذ شده باشد، هر یک از کسانی که ذینفع هستند می توانند از دادگاه های صلاحیتدار درخواست بطلان اقدامات مزبور را بنمایند در این صورت دادگاه مورد بحث به ترتیب ذیل می تواند عمل نماید.
1- در صورتیکه قبل از صدور حکم بطلان شرکت، یا بطلان عملیات یا تصمیمات ، موجبات بطلان برطرف شده باشد ، دادگاه قرار سقوط دعوای بطلان را صادر خواهد نمود.
2- گاهی اوقات ممکن است دادگاه بنا به درخواست خوانده یعنی کسانی که طرف دعوی هستند مهلتی برای رفع موجبات بطلان تعیین کند که معمولاَ از شش ماه نمی نماید، و هر گاه ظرف این مدت موجبات برطرف نگردد دادگاه حکم مقتضی صادر خواهد نمود.
3- در صورت صدور حکم بر بطلان شرکت یا بطلان عملیات یا تصمیمات شرکت کسانیکه مسئول بطلان هستند به طور تضامنی مسئول خسارت وارده از بطلان به صاحبان سهام و اشخاص ثالث خواهند بود.
4- دادگاهی که حکم بطلان را صادر می نماید یک یا چند نفر را به عنوان مدیر تصفیه تعیین نماید.
5- هر گاه مدیران تصفیه ای که دادگاه تعیین نموده حاضر به قبول سمت مدیریت تصفیه نباشند دادگاه امر تصفیه را به اداره تصفیه و امور ورشکستگی محول خواهد نمود.
6- تعیین حق احمه مدیر یا مدیران تصفیه ای که دادگاه تعیین نموده است به عهده خود دادگاه خواهد بود.
7- لازم به توضیح است در صورتی که شرکت ورشکست شده باشد امور تصفیه و اداره انحلال شرکت تابع مقررات مربوط به ورشکستگی است. برای تحقق ورشکستگی سه شرط ذیل ضروری است :
1. تاجر یا شرکت تجاری بودن ؛
2. توقف تاجر یا شرکت تجاری، از تادیه وجوهی که بر عهده اوست ؛
3. صدور حکم دادگاه، دایر بر ورشکستگی
لازم به یادآوری است، شرکت سهامی در موارد ذیل منحل می شود:
1- وقتی که شرکت برای انجام موضوعی تشکیل گردیده و آن موضوع انجام شده باشد و یا انجام آن ممکن نباشد.
2- وقتی که شرکت برای مدت معینی تشکیل شده مثلاَ پنج سال و آن مدت تمام شده باشد و درباره تمدید آن اقدامی صورت نگرفته باشد.
3- در مواقعی که مجمع عمومی فوق العاده به هر دلیلی رای به انحلال شرکت داده باشد.
4- در صورتیکه به موجب حکم قطعی دادگاه انحلال شرکت اعلام گردیده باشد.
5- هر گاه شرکت ورشکست شده باشد که در این صورت تابع مقررات ورشکستگی خواهد بود.
انحلال شرکت به تقاضای اشخاص ذینفع :
باتوجه به ماده 201 قانون تجارت و مواد بعد انحلال شرکت سهامی به درخواست اشخاص ذینفع و حکم دادگاه صلاحیتدار با وجود یکی از شرایط ذیل امکان پذیر می باشد.
– در صورتیکه پس از ثبت شرکت تا مدت یک سال هیچگونه اقدام و فعالیتی راجع به موضوع شرکت انجام نگرفته باشد.
– هر گاه بیشتر از یک سال فعالیت های شرکت متوقف شده باشد.
– در صورتیکه مجمع عممومی سالانه برای رسیدگی به حساب های شرکت در طول سال های مالی از تاریخی که در اساسنامه معین گردیده است تا دو ماه تشکیل نگردیده باشد.
– در صورتیکه سمت مدیر عامل شرکت یا تمامی اعضاء هیئت مدیره یا بک یا چند نفر از اعضاء هیئت مدیره بیشتر از مدت شش ماه بلاتصدی مانده باشد.
– هر گاه شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیرممکن باشد و مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام به منظور انحلال شرکت تشکیل نگردد و یا رای به انحلال شرکت ندهد.

 
شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست. سرمایه ی شرکت سهامی خاص بوسیله ی خود موسسین تامین می شود .


ویژگی ها ی شرکت سهامی خاص
– مسئولیت سهامداران در این شرکت مانند مسئولیت شرکاء شرکت بامسئولیت محدود است. یعنی فقط به میزان سهامشان مسئول تادیه دیون شرکت اند نه بیشتر.
– اعضای هیئت مدیره شرکت سهامی خاص حداقل سه نفر می باشد.
– شیوه های اداره آن کامل است و مقررات قابل توجهی راجع به نحوه اداره و شیوه مدیریت و اخذ تصمیم نسبت بدان وضع شده است، از همین رو این قالب برای تشکیل شرکتی با تعداد قابل توجهی از شرکاء مناسب است.
– در تصمیم گیری برای اداره این شرکت ، رای اکثریت ملاک است و منظور از اکثریت نیز اکثریت سرمایه است، یعنی عده ای از شرکاء که بیش از نصف سرمایه شرکت را دارا باشند، ولو آنکه از لحاظ عددی این شرکاء در اکثریت نباشند، بنابراین شیوه اخذ تصمیم در این شرکت ساده و سریع است.
– در نام شرکت باید کلمه " خاص" قبل از ذکر نام شرکت و یا بعد از آن بلافاصله اضافه شود. مثلاَ " شرکت سهامی خاص البرز " یا " شرکت البرز، سهامی خاص " . عبارت شرکت سهامی باید در تمام نوشته ها و سربرگ های شرکت قید گردد.
– شرکت سهامی خاص حق انتشار اوراق قرضه را ندارد.
– شرکت های سهامی خاص، نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نمایند و یا با انتشار آگهی و اطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی به فروش سهام خود مبادرت کنند، مگر این که به شرکت سهامی عام تبدیل شوند و از مقررات آن پیروی نمایند.
– تمام قیود و شرایطی که برای تشکیل و ثبت شرکت های سهامی عام مقرر است؛ در مورد شرکت های سهامی خاص لازم الرعایه نخواهد بود.

تاسیس و ثبت شرکت سهامی خاص
سهامداران شرکت سهامی خاص، همگی موسس شرکت هستند و در جلسه خصوصی مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص را تکمیل و امضا و به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم می کنند.
به موجب ماده 20 لایحه قانون تجارت، برای تاسیس و ثبت شرکت سهامی خاص علاوه بر اظهارنامه شرکت که باید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود، تحویل چند مدرک دیگر نیز ضروری است :
1. اساسنامه
به جای طرح اساسنامه در شرکت سهامی خاص از لفظ اساسنامه استفاده شده است زیرا طبق ماده 82 لایحه، در شرکت سهامی خاص اامی به تشکیل مجمع عمومی موسس وجود ندارد. در شرکت سهامی خاص اساسنامه باید به امضا کلیه سهامداران یعنی موسسین برسد.
2. اظهارنامه بانکی
مدرک دیگری که در این شرکت لازم است اظهارنامه بانکی حاکی از تعهد کلیه سهام و گواهی بانکی ناظر بر اینکه حداقل 35% کل سرمایه شرکت نقداَ تادیه شده است. مثلاَ اگر سرمایه شرکت 200 میلیون باشد، تمام مبلغ تعهد شود و حداقل 70 میلیون پرداخت شود. اظهارنامه نیز باید به امضای کلیه سهامداران برسد. چنانکه تمام یا قسمتی از آورده سهامداران غیرپولی باشد مانند حق سرقفلی یا اتومبیل ، باید با جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری ارزیابی و به شرکت تحویل داده شود و فهرست این آورده های غیرپولی به همراه تقویم آن در اظهارنامه منعکس شود.
نکته : در شرکت سهامی خاص، طبق ظاهر قانون تعهد تمام سرمایه به صورت غیرنقد امکان پذیر است. البته ظاهر قانون برخلاف نظر دکتر اسکینی می باشد زیرا به عقیده ایشان امکان تعهد غیرنقدی تمام سرمایه، در شرکت سهامی خاص در زمان تاسیس وجود ندارد و ااماَ بخشی از سرمایه شرکت در زمان تاسیس باید وجه نقد باشد.
نکته : در شرکت سهامی عام ، طبق ماده 6 لایحه، تنها قسمتی از تعهد موسسین می تواند غیرنقد باشد، ولی کلیه تعهدات و پرداخت های پذیره نویسان باید به صورت نقدی یعنی پولی باشد.
به عقیده دکتر اسکینی، " تعهد شرکا به پرداخت سرمایه در سهامی خاص شکل خاصی ندارد و برخلاف شرکت سهامی عام شرکا نیاز ندارند مانند پذیره نویسان شرکت سهامی عام ، ورقه تعهد سهم را امضا کنند. مع ذلک ممکن است تعهد آن ها به صورت ورقه تعهد هم باشد ".
3. انتخاب اولین مدیران و بازرسان
انتخاب اولین مدیران و بازرسان در سهامی خاص با اتفاق آرای موسسین می باشد. اما در شرکت سهامی عام، انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان در صلاحیت مجمع عمومی موسس است.
4. انتخاب رومه کثیرالانتشار
انتخاب رومه کثیرالانتشاری که قرار است آگهی های شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن درج شود. در شرکت سهامی عام یک رومه توسط مجمع عمومی موسس و رومه دیگر توسط وزارت فرهنگ و ارشاد تعیین می شود.
نکته : تصمیمات تاسیس در شرکت سهامی خاص مانند انتخاب مدیران و بازرسان توسط کلیه موسسین است، زیرا پذیره نویس در شرکت سهامی خاص وجود ندارد. در شرکت سهامی عام تصمیمات تاسیس در مجمع عمومی موسس انجام می شود.

تشکیل مجمع عمومی موسس در سهامی خاص
به موجب ماده 82 لایحه، " در شرکت سهامی خاص، تشکیل مجمع عمومی موسس اامی نیست ". طبق این ماده ، تشکیل مجمع عمومی موسس در شرکت سهامی خاص اختیاری است، برخلاف شرکت سهامی عام که تشکیل مجمع عمومی موسس اامی می باشد.
سوال : در صورت تشکیل مجمع عمومی موسس در سهامی خاص، آیا باید تشریفات جلسات این مجمع رعایت شود ؟
به عقیده دکتر پاسبان، این شرکت تکلیفی به رعایت تشریفات مجمع عمومی موسس ندارد و تصمیمات و امضای اسناد ماده 20 لایحه، خواه در قالب مجمع عمومی موسس و خواه در قالب جلسه موسسین باید به امضای همه سهامداران برسد.
نکته : زمان ایجاد شخصیت حقوقی در شرکت های سهامی عام و خاص مشابه است ، یعنی قبول کتبی سمت توسط مدیران و بازرسان .
نکته : برای تشکیل شرکت سهامی عام و خاص، تعهد کل سرمایه و پرداخت حداقل 35 درصد از کل سرمایه اامی می باشد. سهامداران باید مبلغی که پرداخت نشده را پس از مطالبه شرکت پرداخت کنند والا سهام آن ها به فروش می رسد و از شرکت اخراج می شوند.

عدم امکان انتشار سهام شرکت سهامی خاص در بازار بورس
به موجب ماده 21 لایحه ، " شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نمایند و یا به انتشار آگهی و اطلاعیه و یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کنند مگر اینکه از مقررات مربوط به شرکت های سهامی عام به نحوی که در این قانون مذکور است تبعیت نمایند ".
سهام شرکت سهامی خاص قابلیت عرضه در سازمان بورس را ندارد مگر آن که از مقررات شرکت سهامی عام پیروی کند. سهام شرکت های سهامی عام قابلیت عرضه در بورس را دارد. با وجود اختلاف نظر، شرکت سهامی خاص در صورتی می تواند سهام خود را در بورس عرضه کند که به شرکت سهامی عام تبدیل شود.
 

 
به موجب ماده 78 شرکت های تعاونی ، شرکت تعاونی صیادان شرکتی است که با عضویت صیادان ماهی و سایر آبزیان برای تمام و یا قسمتی از مقاصد زیر تشکیل می شود :
1- تدارک خدمات جمعی برای اعضای شرکت از قبیل ساخت و تعمیر قایق ها و تهیه وسایل و ادوات صید.
2- صید ماهی و سایر آبزیان پس از کسب پروانه صید.
3- تاسیس فروشگاه .
4- پرداخت مساعده به صیادان .
5- تهیه وسائل و تامین نیازمندی های حرفه ای و خانوادگی صیادان .

در تبصره ذیل ماده مقرر شده است شرکت های تعاونی که به وسیله صیادان شرکت های سهامی شیلات ایران و شیلات جنوب ایران تشکیل شده یا می شود تحت نظارت و سرپرستی شرکت های مذکور در فوق خواهند بود و در صورتی که شرکت های نامبرده در این مورد احتیاج به کمک وزارت تعاون و امور روستاها داشته باشند مراتب را به آن وزارت اعلام خواهند نمود.
تعداد عضو در تعاونی ها بر اساس مولفه هایی همچون نسبت سرمایه ، فرصت اشتغال ، نوع فعالیت و رعایت اصل عدم تمرکز و تداول ثروت ، به وسیله آئین نامه ای تعیین می شود که به تصویب وزارت تعاون می رسد، ولی در هر صورت ، تعداد اعضاء نباید کمتر از 7 نفر باشد.
لازم به ذکر است در شرکت های تعاونی همه با هم برابرند و همه همکار یکدیگرند و از نظر نژاد ، زبان ، رنگ ، پوست ، ملیت ، شغل و غیره هیچکدام از اعضاء بر دیگری برتری ندارند. به موجب ماده 3 قانون بخش تعاون ، عضویت در شرکت تعاونی برای تمام اشخاصی که محل عملیات یا ست آن ها در حوزه عمل شرکت باشد و به تمام یا قسمتی از خدمات شرکت احتیاج داشته باشند آزاد است. شرط عضویت در شرکت تعاونی خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد. هیچ گونه تبعیض یا محدودیتی برای عضویت در شرکت نباید وجود داشته باشد مگر به سبب عدم کفایت ظرفیت فنی تاسیسات و وسائل و امکانات شرکت مشروط بر اینکه در اساسنامه تصریح شده باشد. خروج هر عضو از شرکت اختیاری است و نمی توان آن را منع کرد و بهای سهم یا سهام او حداکثر به ارزش اسمی باید ظرف یک سال از تاریخ خروج عضو از شرکت نقداَ پرداخت گردد.
طبق ماده 29 قانون بخش تعاون، شرکت های تعاونی برای اداره امور خود دارای ارکان زیر می باشند :
مجمع عمومی ؛ هیئت مدیره و بازرسی.
هیئت مدیره و مدیر عامل و بازرسان علاوه بر داشتن شرایط عضویت یعنی ( تابعیت جمهوری اسلامی ایران ، عدم ممنوعیت قانونی و حجر و رشکستگی به تقصیر ، عدم سابقه ارتشا ، اختلاس و ی ، درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات اساسنامه تعاونی ، عدم عضویت در تعاونی مشابه ) باید واجد شرایط ذیل باشند :
1- ایمان و تعهد عملی به اسلام ( در تعاونی های متشکل از اقلیت های دینی شناخته شده در قانون اساسی شرط وثاقت و امانت )
2- عدم ممنوعیت قانونی و حجر
3- عدم عضویت در گروه های محارب و عدم ارتکاب جرایم بر ضد امنیت و عدم محکومیت به جعل اسناد
4- عدم سابقه محکومیت به ارتشا، اختلاس ، ی ، خیانت در امانت ، تدلیس ، تصرف غیرقانونی در اموال دولتی و ورشکستگی به تقصیر.
تعاونی صیادان وقتی ثبت و تشکیل می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشد. اعضای تعاونی مکلفند مبلغ پرداخت نشده سهم خود را ظرف مدت مقرر در اساسنامه تادیه نمایند.
برای ثبت شرکت تعاونی لازم است نخست اقدامات انجام شده برای تشکیل آن ، از لحاظ مطابقت با مقررات به تایید وزارت تعاون برسد و برای آن " مجوز ثبت " صادر شود. مجوز ثبت یکی از مدارکی است که باید برای ثبت تعاونی به مرجع ثبت تسلیم شود و بدون آن ثبت تعاونی ممکن نیست.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت تعاونی به شرح ذیل می باشد 
1- اساسنامه تصویب شده شرکت تعاونی در اولین مجمع عمومی عادی در 4 نسخه
2- مجوز اداره تعاون
3- دعوت نامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در 3 نسخه
4- صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی دال بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان در 3 نسخه
5- لیست اسامی و مشخصات و نشانی اعضاء اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
6- لیست اسامی و امضاء حاضرین در اولین مجمع عمومی عادی در 3 نسخه
7- صورتجلسه اولین هیات مدیره دال بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره و انتخاب مدیرعامل و تعیین صاحبان امضای مجاز
8- لیست و مشخصات اعضای هیئت مدیره، بازرسان و مدیرعامل
9- رسید پرداخت سرمایه شرکت طبق اساسنامه به صندوق تعاون در 3 نسخه
اداره ثبت شرکت ها پس از بررسی مدارک ، نسبت به ثبت شرکت تعاونی اقدام می نماید .شایان ذکر است، هیئت مدیره شرکت تعاونی پس از ثبت باید از اداره تعاون برای آن پروانه تاسیس بگیرد و پس از اخذ پروانه تاسیس می تواند به فعالیت بپردازد.
چند نکته :
1- شرکت های تعاونی صیادان ، از پرداخت مالیات معاف اند.
2- موسسان تعاونی باید با قوانین و مقررات تعاونی ها آشنایی داشته باشند. در صورت نیاز باید در کلاس های آموزشی یک روزه که اداره کل تعاون استان دایر می کنند، شرکت کنند.
2- مسئولیت اعضای تعاونی محدود به میزان سهمی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است . سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است . نقل و انتقال سهام به غیرعضو مجاز نیست .
3- میزان رای هر شریک ، بستگی به میزان سرمایه او ندارد ، بلکه هر شریک صرفنظر از میزان آورده ، صرفاَ دارای یک رای است.
5- شرکت ها و اتحادیه های تعاونی، از پرداخت حق الثبت و نصف تعرفه آگهی ثبت در رومه رسمی معاف اند.
از همراهیتان سپاسگزاریم.
هم چنین بخوانید :
- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت تعاونی
- شرایط تشکیل و ثبت شرکت تعاونی چیست ؟



 
در طول حیات شرکت تعاونی، ممکن است اوضاع و احوال حاکم بر آن به طور دائم تغییر کند که در این صورت، شرکت برای اینکه بتواند خود را با تحولات اقتصادی تطبیق دهد، می بایست چهارچوب حقوقی اولیه ای را که برای فعالیت اقتصادی- تجاری خود در نظر گرفته است تغییر دهد. امری که فقط در صورت تغییر اساسنامه تحقق می یابد.
اما چگونه می توان در اساسنامه ثبت شرکت تعاونی ها تغییر داد ؟ در این مقاله، به بررسی این موضوع پرداخته ایم .

تغییر در اساسنامه ثبت شرکت تعاونی
تغییر اساسنامه ثبت شرکت تعاونی در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است . ولی باید توجه داشت که اساسنامه شرکت ها به صورت فرم چاپی توسط سازمان دولتی تهیه و در اختیار متقاضی تاسیس شرکت گذاشته می شود. به این ترتیب تغییر عمده ای در اساسنامه شرکت ها در ابتدا و پس از تشکیل در سال های بعد نمی توان داد. در ماده قانونی فوق الذکر نیز به این عدم امکان توجه داده شده است زیرا تغییر را در ( حدود قانون ) پذیرفته است.
به طور کلی بعضی از موارد مندرج در اساسنامه جزء قواعد آمره و غیرقابل تغییر است. تغییر درصد اندوخته احتیاطی یا ذخیره قانونی یا میزان سرمایه اعضاء یا تابعیت شرکت ممکن نیست.
بعضی دیگر از موارد مندرج در اساسنامه با تغییر شرایط باید تغییر نماید. در این صورت مجمع عمومی ناگزیر از تغییر آن ها است. مانند تغییر نوع تعاونی از تولید به توزیع و یا از یک منظوره به چند منظوره یا ادغام شرکت در شرکت دیگر یا تبدیل شرکت به نوعی دیگر از انواع مختلف شرکت های تجاری .
بعضی از موارد مندرج در اساسنامه مربوط به مسائل عادی است که جای آن در فرم اساسنامه ارائه شده خالی است و هیات موسس جای خالی را پر نموده است . مانند تعداد مدیران یا بازرسان که در ابتدا با تعداد کمی شروع و سپس با افزایش اعضاء ، می بایست افزایش یابد. در هر وضعیت تغییر اساسنامه منوط به کسب اجازه از اداره تعاون است. .

تغییر در اساسنامه ثبت اتحادیه تعاونی
هر اتحادیه تعاونی ، باید اساسنامه داشته باشد. اساسنامه اتحادیه مشتمل بر مطالب و مقرراتی است که نوع و موضوع و حدود فعالیت اتحادیه و مراجع تصمیم گیری و مدیریت و نظارت اتحادیه و وظایف و اختیارات آن ها و نیز حقوق و تکالیف اعضا را تعیین می کند. با توجه به اهمیت اساسنامه ، نمونه اساسنامه اتحادیه تعاونی ، به وسیله وزارت تعاون تهیه و تدوین شده و در اختیار هیات موسس اتحادیه و سایر مراجعه کنندگان گذاشته می شود.
تصویب اساسنامه اتحادیه، با اکثریت حداقل دو سوم حاضران در " اولین مجمع عمومی عادی " به عمل می آید. داوطلبان عضویتی که با اساسنامه تصویب شده موافق نباشند ، می توانند در همان جلسه ، درخواست عضویت خود را پس بگیرند. قانون ، در تصویب اساسنامه ، اکثریت دوسوم را که نسبت اکثریت لازم برای تصویب سایر امور در اولین مجمع عمومی عادی است، مقرر داشته است.
تغییر موادی از اساسنامه ممکن است . این امر در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده اتحادیه است ، ولی تغییراتی که به وسیله این مجمع در اساسنامه داده می شود در صورتی قابل اجراست که به تایید وزارت تعاون رسیده باشد.
در ادامه، به برخی از مهم ترین نکات در تغییر اساسنامه اتحادیه می پردازیم.
1- برخی از مطالب اساسنامه اتحادیه، از قبیل بی نام بودن سهام ، منظور کردن ذخیره قانونی، اندوخته احتیاطی و حق تعاون و آموزش، هر عضو یک رای و غیره که درباره آن ها تصریح قانونی وجود دارد و مقررات راجع به آن ها امری است ؛ لذا اساساَ قابل تغییر نیست و بنابراین با مجمع عمومی فوق العاده نمی توان آن ها را تغییر داد.
2- وزارت تعاون ، برای اتحادیه تعاونی ، " نمونه اساسنامه " تهیه کرده است و در بدو تشکیل اتحادیه ، در اختیار " هیات موسس " قرار می دهد. مطالبی که جای آن ها در نمونه اساسنامه خالی گذاشته شده است و هیات موسس آن ها را پر کرده و اساسنامه را تکمیل نموده است و " اولین مجمع عمومی عادی " آن را تصویب کرده است، به وسیله مجمع عمومی فوق العاده قابل تغییرند. علاوه بر این، مجمع مزبور می تواند مواد و مطالبی را با رعایت قانون و مقررات و آیین نامه ها و دستورالعمل های مربوط و ملحوظ داشتن مقاصد و اهداف اتحادیه تعاونی، به اساسنامه اتحادیه تعاونی بیفزاید.
3- به موجب قانون بخش تعاونی، تغییر اساسنامه در حدود مقررات قانون مزبور مجاز است و " نمونه اساسنامه اتحادیه تعاونی " می گوید : " در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده ، تغییر بعضی از مواد اساسنامه را تصویب کند، در صورت تایید وزارت تعاون ، از جهت انطباق با قانون بخش تعاونی، معتبر خواهد بود ".
4- تغییر موادی از اساسنامه اتحادیه که مغایر شروط و قراردادهای منعقده با منابع تامین کننده اعتبار و کمک مالی و امکانات مختلف و سرمایه گذاری و مشارکت باشد، موکول به موافقت منابع مذکور خواهد بود.
5- تصمیم درباره تغییر سرمایه، یعنی افزایش یا کاهش آن، که تغییر اساسنامه به شمار می رود، به موجب قانون ، در اختیار مجمع عمومی عادی قرار دارد ؛ بنابراین با وجود اینکه تغییر اساسنامه ، در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است و تغییر سرمایه ، به علت قید شدن مقدار سرمایه در اساسنامه ، در واقع تغییر اساسنامه محسوب می شود، با وجود این مجمع عمومی فوق العاده ، نمی تواند به تغییر سرمایه مبادرت کند و این امر از حدود اختیارات وی خارج است. ( قانون تغییر سرمایه را در اختیار مجمع عمومی عادی قرار داده است ) . باید گفت که حکم قانون ، در واگذاری اختیار تغییر سرمایه اتحادیه تعاونی به مجمع عمومی عادی، مخصص حکمی است که قانون به موجب آن، اختیار تغییر اساسنامه را به مجمع عمومی فوق العاده داده است و از دایره شمول اختیار این مجمع در تغییر اساسنامه کاسته است.
6- تصمیم گیری مجمع عمومی فوق العاده نسبت به انحلال اتحادیه تعاونی، ممکن است قبل از پایان مدت مقرر در اساسنامه باشد که آن را انحلال قبل از موعد می گویند و ممکن است پس از انقضای مدت مزبور باشد که در این حالت مجمع عمومی فوق العاده با خودداری از تمدید مدت ، موجب انحلال اتحادیه می شود. از آن جا که در " نمونه اساسنامه اتحادیه " ، مدت اتحادیه " نامحدود " قید شده است، بنابراین هر گاه مجمع عمومی فوق العاده ، تصمیم به انحلال اتحادیه بگیرد، این انحلال ، انحلال قبل از موعد خواهد بود.
از انتخابتان متشکریم.
مقالات مرتبط :
- ثبت تغییرات در شرکت تعاونی
- تغییر سرمایه در شرکت تعاونی


 
یکی از مهم ترین استراتژی های هر سازمانی برای پیروزی ، تدوین مدیریت  و چشم انداز نام تجاری خود است .نام تجاری به عنوان رکن و اساس بازی رقابتی امروز ، عنصری است که باید به دقت تعریف ، ایجاد و مدیریت شود تا سازمان و شرکت ها بتوانند با تکیه بر این ستون خیمه گاه کسب و کار خود ، هرچه بیشتر سود آوری را رقم بزنند.
برند عبارت است از یک نام ، عبارت ، اصطلاح ، نشانه ، علامت ، نماد ، طرح یا ترکیبی از آنها که هدف آن معرفی کالا یا خدمتی است که یک فروشنده یا گروهی از فروشندگان عرضه می کنند و بدین وسیله آنها را از محصولات شرکت های رقیب متمایز  می نمایند .
نام و نشان تجاری یک تعهد ایجاد شده بوسیله ی یک شرکت است تا توسط آن از مشتریان حمایت کند.به عبارت دیگر نام و نشان تجاری ، نشانه هایی از هسته ی محصول به مشتری می دهد و از مشتری و تولید کننده در برابر رقبایی که تلاش دارند محصولاتی مشابه آنها تولید کنند محافظت می کند . از منظر مشتری ، نام و نشان تجاری می تواند به عنوان مجموعه ای از تجربیاتش تعریف شود که آن تجربیات در تمامی نقاط ارتباطی فرآورده یا شرکت با مشتری ساخته می شوند.یکی از حوزه های مورد علاقه ی مدیران برند ، ایجاد معانی در ذهن مصرف کننده از طریق ایجاد هویت برای نام تجاری می باشد.
قابل توجه است ، تصویر برند پدیده ی ساده ی ادراک است که تحت تأثیر فعالیتهای شرکت قرار می گیرد. پرفسور کوین کلر، دانشمند و نظریه‌پرداز برجسته ی حوزه ی مدیریت برند، تصویر برند را ادراک مصرف‌کننده در مورد برند می‌داند که توسط تداعیات برند موجود در حافظه، بازتاب می یابد. تصویر برند مجموعه ادراکاتی است که در ذهن مصرف‌کننده وجود دارد. به بیان دیگر ادراک مصرف‌کننده از ویژگی های برجسته ی محصول ، تصویرذهنی مصرف‌کننده از تمام مجموعه ی برند است که توسط شرکت ایجاد شده است. مشتری، تصویری را از ترکیب تمام علائم ارسالی توسط نام تجاری شامل نام، علائم ظاهری، محصولات، تبلیغات، پیامها و اطلاعیه‌های رسمی و غیره، در ذهن خود شکل می دهد. این ادراکات را می‌توان با نشانگرهای مناسب از ذهن مصرف‌کننده فراخواند. ثابت شده است که تصویر مثبت برند، ریسک ادراک شده ی مصرف کننده در مورد برند را کاهش داده و سطح رضایت و وفاداری مصرف‌کننده را افزایش می‌دهد. همچنین، برندی که تصویر مناسبی در ذهن مصرف کننده دارد، فرایند جایگاه‌سازی را ساده‌تر طی می‌کند. زیرا، برندی که تصویر قوی و مثبت دارد، راحت‌تر در ذهن مشتری نقش می بندد.
برخی از مفاهیم اصولی ما را یاری می دهند تا بتوانیم فرایند ارزیابی مصرف کننده را توجیه کنیم. از نظر یک مصرف کننده، محصول دارای مجموعه ای از ویژگی هاست. مصرف کنندگان در مورد ویژگی ها و آنچه که مورد توجه قرار می دهند، متفاوت اند و بیشتر به ویژگی هایی توجه می کنند که به نیازهای خاص آنها مربوط است. مصرف کننده، با توجه به خواست ها و نیازهای منحصر به فرد خود، برای ویژگی های مختلف یک محصول اهمیت های متفاوتی قائل است. مجموعه باورهایی که افراد در مورد یک برند خاص دارند تصویر برند نامیده می شود.
تصویر یعنی شخصیت. محصولات نیز مانند  افراد، دارای شخصیت اند و این شخصیت می تواند آن برند را در بازار تثبیت و یا آن را حذف کند. شخصیت یک محصول ملغمه ای است از بسیاری چیزها مانند: نام محصول، بسته بندی، قیمت، نحوه ی تبلیغ و از همه مهم تر ذات خود محصول. هرتبلیغی باید به عنوان سهمی از تصویر برند انگاشته شود. به تعبیر دیگر تبلیغات باید مستمراَ همان تصویر را به نمایش بگذارد.
نکته ی مهمی که باید به یاد داشته باشید، این است که مصرف کنندگان، بالاخره از شرکت، محصول و برند شما تصویری پیدا خواهند کرد، خواه آگاهانه برای ایجاد آن تلاش کرده باشید یا خیر. بسته بندی، محلهای توزیع، بی ادبی یا نزاکت کسانی که به تلفن ها جواب می دهند و تمامی آنچه یک مصرف کننده از شرکت شما می بیند یا می شنود، در ذهن او یک تصویر خواهند ساخت و این تصویر بر تصمیم هایش برای خرید یا نخریدن، تأثیر خواهد گذاشت.
قبل از آنکه بتوانید تصویری را در اذهان مردم به وجود آورید، باید بدانید چه افکار و تداعی هایی در آنان وجود دارد. در تحقیق پیرامون تصویر، توجه به موارد زیر بسیار مهم است:
۱- کدام صفات در ذهن مردم در مراجعه به محصول اهمیت دارد ؟
۲- کدام صفات،شرکت ما را از دیگر شرکت ها متمایز می کند؟
اولین گام ایجاد چی‍ز هایی است که افراد با یک نام تجاری یا شرکت تداعی می کنند. این تداعی ها می توانند مبهم، نیمه شکل یافته یا حتی کاملاً اشتباه باشند. با این حال، آنها وجود دارند. گام بعدی آن است که معلوم شود سازمان می خواهد بر کدامین صفات تصویری ذهنی تأکید کند. وقتی مردم نام برند خاصی را می شنوند، به چه چیز فکر می کنند؟ گر چه این پرسش بعضاً کاری پژوهشی است ولی صرفاً نباید سؤالات عجیب و غریبی درباره ی  اینکه مردم فکر می کنند چه چیزی برای شرکت موردنظر مهم است، از آنان کرد. نگرش های مثبت نظیر اعتبار، ثبات، منافع ملی، انسانیت، مراقبت، شهروند با مسئولیت گروهی، ضدیت با آلودگی و حساس به محیط زیست جملگی در زمره صفاتی هستند که شرکت می تواند تصویر خود را بر پایه  ی  آنها بسازد. زمانی که سازمان در مورد تصویری که می خواهد از خود منتقل کند به تصویر مشخص می رسد و تأیید می کند که بر پایه این تصویر می تواند خود را عرضه کند، باید در پی آن، ادراکانت عمومی را ردیابی کند.
در دنیای امروز مشتریان تصویر برند را به عنوان قسمت مهمی از محصول یا خدمتی می ببینند که در حال خریداری آن می باشند . آن ها فقط محصول فیزیکی یا اصل خدمت را نمی خرند ، بلکه موقعیت ، پرستیژ و مزایایی را که از آن طریق دریافت می دارند می خرند و این کیفیت غیر قابل لمس همان است که می تواند باعث ترجیح خرید یک محصول به محصولات مشابه شده و سهم بازار آن شرکت را افزایش دهد.



چنانچه مجموع مطالب قبلی ما را دنبال کرده باشید، فبلاَ درخصوص  ثبت افزایش سرمایه ی شرکت سهامی خاص از طریق صدور سهام جدید به اجمال بیان شد،لیکن شرکت های سهامی می توانند از طریق بالابردن مبلغ اسمی سهام خود نیز سرمایه ی  شرکت را افزایش دهند،اما این افزایش در صورتی از نظر قانونی بلااشکال است که باعث افزایش تعهدات صاحبان سهام نگردد.ماده 94 ل.ا.ق.ت مقرر می دارد"هیچ مجمعی با هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید".اما برابر ماده 159 ل.ا.ق.ت افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود در صورتیکه مورد توافق کلیه صاحبان سهام باشد بلااشکال است و مجمع عمومی فوق العاده می تواند درصورت اتفاق آراء کلیه صاحبان سهام سرمایه شرکت را از این طریق افزایش دهد.در مواردی که سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود اضافه می شود کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود و نیز سهام جدیدی که در قبال این افزایش سرمایه صادر می شود،باید هنگام پذیره نویسی برحسب مورد کلاَ پرداخته یا تهاتر شود(ماده 8 ل.ا.ق.ت).مثلاَ اگر شرکتی هر سهم ده هزار ریالی را به یکصد هزار ریال افزایش دهد و با این ترتیب سرمایه خود را ده برابر کند،دارنده هر سهم باید نقداَ تفاوت مبلغ اسمی سهام قبلی و جدید را که بالغ بر 90 هزار ریال است،در وجه شرکت پرداخت نماید و یا آنکه ده سهم قبلی را به یک سهم جدید تبدیل نماید.

همان گونه که قبلاَ ذکر شد وجوهی که به حساب افزایش سرمایه تادیه می شود باید در حساب سپرده مخصوصی نگاهداری شود.تامین و توقیف و انتقال وجوه مزبور به حساب های شرکت ممکن نیست مگر پس از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه شرکت که در صورت اخیر علاوه بر ارائه اظهارنامه و صورتجلسه مجمع فوق العاده و حسب مورد صورتجلسه هیئت مدیره و گزارش بازرس قانونی شرکت ،ارائه گواهی بانکی که مبلغ مورد نظر افزایش سرمایه در آن تودیع شده به انضمام فیش واریز شده مبلغ یاد شده به حساب مورد نظر نیز اامی می باشد.
افزایش سرمایه از طریق آورده ی غیر نقد:
-اصولاَ آورده ی غیر نقد عبارتست از اینکه شریک در عوض وجه نقد سرمایه خود را بصورت جنس یا حقی بر اموال یا صنعت و هنر خود به شرکت وارد می کند.
-آورده غیر نقد بصورت جنس عبارتست از اینکه شریک مالی را به عنوان سرمایه در شرکت می گذارد .مانند زمین،خانه،ماشین آلات،اثاثیه و از این قبیل.
-آورده غیر نقد بصورت حقی بر اموال عبارتست از آنکه شریک مال مورد بحث را به شرکت انتقال نمی دهد بلکه به شرکت اجازه می دهد تا از منافع آن استفاده کند(مانند سرقفلی) یا مثلاَ مالک خانه یا مالک کارخانه استفاده از ملک یا کارخانه خود را به شرکت واگذار می کند به همین ترتیب ممکن است شخص وجه نقد به شرکت قرض بدهد و منافع آن را بعنوان سرمایه در شرکت بگذارد.در این صورت شریک مزبور نسبت به منافع وجه مزبور شریک شرکت محسوب می شود و نسبت به اصل وجه طلبکار شرکت می باشد.شریک مزبور نسبت به منافع آورده ی خود به نسبت منافع حاصله در شرکت شریک است و در موقع انحلال شرکت بابت اصل سرمایه خود،جز مانند یک طلبکار عادی چیزی دریافت نمی کند.
-آورده غیر نقد بصورت صنعت یا هنر عبارتست از اینکه شخصی به جای گذاشتن پول نقد در شرکت تعهد می کند برای شرکت کار کند و حاصل کار و هنر خود را تخصیص به شرکت دهد.این موضوع اغلب در شرکت های مختلط پیش می آید که عده ای از شرکا سرمایه می گذارند و عده ای از شرکا تقبل می کنند برای شرکت کار کنند.
موضوعی که در آورده غیر نقدی اهمیت دارد تقویم بهای آنست زیرا شرکاء شرکت معمولاَ به نسبت آورده خود سهیم در منافع و یا ضرر شرکت می باشند و چون اساساَ سرمایه شرکت جوابگوی تعهدات شرکت است تقویم آورده غیر نقدی باید برای اشخاص ثالث اعتبار داشته باشد.
در شرکت های اشخاص که شرکاء مسئولیت تضامنی دارند تقویم بهای آورده غیر نقدی چندان اهمیتی ندارد زیرا اعتبار شخصی شرکاء ،ضامن تعهدات آن هاست ولی در شرکت های سرمایه که فقط سرمایه جوابگوی تعهدات آن هاست تقویم آورده های غیر نقدی اهمیت بخصوص دارد و از این نظر اغلب قوانین تشریفات مخصوص و تضمیناتی برای تقویم آورده های غیر نقدی قائل شده اند.
در خصوص آورده غیر نقدی لازم است به جهت شفافیت هر چه بیشتر موضوع نکات ذیل را یادآوری نماییم.
1-همانگونه که در آورده غیر نقد بصورت جنس بیان گردید که بیشترین آورده های غیر نقدی نیز در این مقوله قرار می گیرند مال مورد نظر اعم از منقول یا غیر منقول باید به هنگام ثبت افزایش سرمایه به نام شرکت انتقال یابد.بنابراین مشخص است که شرکت اموال خود را جهت منظور نمودن افزایش سرمایه نمی تواند تقویم نماید.
چنانچه آورده غیر نقد منقول است و از انواعی است که توسط دایره ی شماره گذاری راهنمایی و رانندگی و امور حمل و نقل نیروی انتظامی شماره گذاری شده است وفق مقررات انتقال آن به شرکت در دفاتر اسناد رسمی صورت می پذیرد و باید گواهی عدم تخلف و عدم بازداشت آن توسط راهنمایی و رانندگی صادر شده باشد و همچنین بدهی دارایی و گمرک نداشته باشد.
نسخه ای از خلاصه معامله تنظیم شده به راهنمایی و رانندگی محل شماره گذاری ارسال می گردد و هنگام ثبت افزایش سرمایه مراتب در دفترچه مالکیت قید خواهد شد.
چنانچه آورده غیر نقد،غیر منقول باشد مانند کارخانه،زمین مزروعی،مسی یا تجاری،باید دارایی محل وقوع ملک وصول مالیات متعلقه را گواهی نماید.ملک مورد نظر در بازداشت و وثیقه نباشد و چنانچه ملک در جریان ثبت می باشد اداره ثبت محل باید بلامانع بودن آن را جهت انتقال به شرکت اعلام نماید.به همین گونه تامین اجتماعی،شهرداری،وزارت کشاورزی،سازمان عمران اراضی شهری،منابع طبیعی،شرکت های آب و فاضلاب و برق منطقه ای و سایر نهادهای ذیربط باید بلامانع بودن انتقال ملک به نام شرکت را تایید نمایند.
پس از انجام مراحل فوق و ارائه مدارک لازم از جمله سند مالکیت ملک مزبور،در صورتیکه صادر شده باشد به انضمام دو نسخه خلاصه معامله که متقاضی از امور مالی واحد ثبتی تهیه می نماید(حسب مورد خلاصه معامله املاک ثبت شده یا ثبت نشده)و نیز پس از پرداخت حق الثبت مربوطه نسبت به ثبت افزایش سرمایه از طریق آورده غیر نقد اقدام می گردد و البته یک نسخه از خلاصه معامله تنظیم شده توسط کارشناس ثبت شرکت ها که به امضاء واگذار کننده مال غیر منقول و صاحبان امضاء مجاز شرکت و نیز رئیس ثبت می رسد به واحد ثبتی ذیربط جهت ضبط در پرونده ثبتی ملک مورد نظر ارسال می گردد.
یادآوری:چنانچه ملک ثبت نشده باشد یا به عبارتی مشمول مقررات ماده 22 قانون ثبت نباشد لااقل باید عملیات مقدماتی ثبت آن به اتمام رسیده باشد.

 

 
سهم روشنایی از کل مصرف الکتریسیته خصوصاً در زمان اوج مصرف چشمگیر است به عنوان مثال درایران حدود ۳۰ درصد از کل انرژی مصرفی و حدود ۴۵ تا ۵۰ درصد از مصرف، صرف تأمین روشنایی می شود. در دودهه اخیر پس ازظهورلامپ های کم مصرف تعدادی زیادی از دولت ها وشرکت های تأمین کننده انرژی، با مشاهده فاصله قابل ملاحظه هزینه احداث تأسیسات تولید و شبکه های برق رسانی وهزینه نسبتاً کم جایگزینی لامپ های رشته ای با کم مصرف، ۵۰ تا ۹۶ درصد از بهای لامپ ها را به صورت یارانه پرداخت نموده اند. با جایگزینی لامپ های مذکورمی توان با هزینه احداث و تولید یک کیلو وات حدود26 کیلو وات ازظرفیت تولید و۱۶ کیلو وات از ظرفیت شبکه توزیع برق صرفه جویی کرد.

• مزیت های لامپ های کم مصرف :
1. نسبت به لامپ های رشته ای :
_ مصرف انرژی آن ۲۰% لامپ رشته ای است.
_ طول عمر لامپ رشته ای حدود ۹۰۰ ساعت و لامپ کم مصرف ۸۰۰۰ ساعت می باشد.
_ درمقابل تغییر فرکانس ولتاژ حساس نیست.
_ افت بهره نورکم است.
_ گرم نمی شود و درمقابل سرما و باران مقاوم است.
_ با ولتاژDC هم کار می کند.
۲. نسبت به لامپ های مهتابی معمولی :
_ضریب قدرت کم مصرف ۹۶% و مهتابی 5/0است. ( این ضریب هرچه به یک نزدیک تر باشد نشانه مرغوبیت کالا است.)
_ عمر آن دو برابر است.
_ نیاز به اتصالات و حجم زیادی ندارد.
• مصرف انرژی:
میزان مصرف انرژی درلامپ های کم مصرف تقریباً ۱۸درصد لامپ های رشته ای است.
• طول عمر:
طول عمرلامپ کم مصرف ۸ برابریک لامپ رشته ای است.
• راه اندازی و جایگزینی آسان :
لامپ کم مصرف را می توان به راحتی به جای لامپ های رشته ای نصب کرد.
• حرارت :
حرارت ایجاد شده دراطراف لامپ کم مصرف بسیار کمترازحرارت ایجاد شده دراطراف لامپ های رشته ای می باشد که خود می تواند باعث کاهش میزان سرمایش مورد نیازدرساختمان ها گردد.
• منابع لامپ های کم مصرف :
لامپ های کم مصرف برای مصرف هردو ولتاژ ورودی AC وDC ساخته می شوند. لامپ های کم مصرف DC معمولاً درسایر وسایل نقلیه تفریحی به کار می روند‌. دربرخی از کشورها خانواده ها ازلامپ هایDC با استفاده ازباطری خودرو و یا باطری خورشیدی به جای فانوس های نفتی استفاده می کنند.
لامپ های کم مصرف همچنین می توانند از انرژی باطری های خورشیدی که بر روی لامپ های خیابان نصب شده اند و برای روشنایی آنها استفاده می شوند روشن شوند.»
• بهره اقتصادی لامپ کم مصرف :
قیمت لامپ های کم مصرف دربازار به مراتب بالاتر ازلامپ های رشته ای ۱۰۰ وات می باشد. درعوض مزایای اشاره شده باعث تشویق تولید کنندگان و مصرف کنندگان برق به تولید واستفاده ازاین لامپ ها گردیده است.
• ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف :
علاقه مندان به فعالیت دراین زمینه می توانند با ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف در راستای ترویج لامپ کم مصرف درعرصه صنایع روشنایی و ارتقای کیفیت و نوآوری گام برداشته و ازتولید کالای داخلی حمایت نمایند. برای ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف می توانید پس از دریافت مجوز از وزارت مربوطه، جهت ثبت ازدو قالب سهامی خاص و یا با مسئولیت محدود استفاده نمایید.
• شرایط ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف سهامی خاص :

حداقل سرمایه اولیه، یک میلیون ریال
حداقل تعداد سهامداران در شرکت سهامی خاص ۳ نفر باشد + 2 نفر بازرس که بازرسین نباید از اعضاء باشند.
حداقل ۳۵درصد سرمایه نقداً پرداخت شود.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف سهامی خاص :

تکمیل فرم تعیین نام.
دوبرگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص وامضاء زیر تمام اظهارنامه آن توسط کلیه سهامداران.
دونسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص وامضاء زیر تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران.
تصویر شناسنامه و کارت ملی بازرسین.
پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور.
فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابراصل شده کلیه سهامداران.
تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار مبنی برغیردولتی بودن آن.
دوبرگ صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
دوجلد صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
معرفی نامه نمایندگان در صورتی که سهامداران و اعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی، آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن.
گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس در آنجا افتتاح شده است.
اخذ مجوز درصورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.
• شرایط ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف با مسئولیت محدود :

حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود صد هزار تومان است.
تعداد شرکاء حداقل ۲نفر میباشد.
در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیرعامل شرکت شده و مدیرعامل اقرار به دریافت نماید.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف با مسئولیت محدود :

تصویر شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیرعامل خارج از اعضاء هیأت مدیره باشد.
دو نسخه شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل و امضاء ذیل شرکتنامه توسط کلیه سهامداران.
فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرسین.
پرداخت مبلغ تعین شده به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور جهت تعیین نام.
دوجلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود وامضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران.
دو برگ تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضاء ذیل شرکتنامه توسط شرکاء.
دوبرگ صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین وهیأت مدیره که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
تکمیل فرم تعیین نام.
تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی برغیر دولتی بودن آن.
دو نسخه صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
اخذ مجوز درصورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.
معرفی نمایندگان، درصورتی که سهامداران واعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند وارائه تصویر رومه رسمی و آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن.
مقالاتتأییدیه هیأت مدیرهتقاضانامه شرکتثبت شرکتشرکت تولید لامپ کم مصرفشرکت سهامی خاص


 
شرکت پس از انحلال، وارد مرحله تصفیه می شود. در این مرحله شرکت دارای شخصیت حقوقی می باشد. پس از آن که طلب شرکت وصول و بدهی پرداخت یا صلح شد و دارایی شرکت تقسیم شد، شخصیت حقوقی شرکت پایان می یابد. تصفیه این شرکت ها مطابق مواد قانون تجارت می باشد. مواد 202 تا 2 قانون تجارت ، مربوط به تصفیه شرکت های قانون تجارت است و در رابطه با تصفیه شرکت سهامی و هم چنین تصفیه شرکت های ورشکسته کاربرد ندارد.

تکمیلی بودن مقررات تصفیه
به موجب ماده 2 ق. ت ، هر شرکتی مجاز است در اساسنامه خود برای تصفیه ترتیب دیگری مقرر دارد ولی در هر حال این مقررات نباید مخالف مواد 207- 208- 209- 210- 215- 216- 217 و قسمت اخیر ماده 211 ق. ت باشد.

انتخاب مدیر تصفیه
به موجب ماده 203 ق. ت ، مدیر تصفیه در شرکت های تضامنی و نسبی و مختلط سهامی و غیرسهامی اصولاَ مدیر یا مدیران شرکت هستند مگر آن که شرکای ضامن اشخاص دیگری را از خارج شرکت یا از بین خود برای امر تصفیه انتخاب کنند. اگر بین شرکای ضامن برای تعیین مدیر تصفیه اختلاف حاصل شود، حل اختلاف با دادگاه است و دادگاه مدیر تصفیه را مشخص می کند.
به موجب ماده 213 ق. ت ، در شرکت های بامسئولیت محدود و شرکت های تعاونی امر تصفیه به عهده مدیران شرکت است مگر آن که اساسنامه یا اکثریت مجمع عمومی شرکت ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.

ثبت و اعلان اسامی مدیران تصفیه
به موجب ماده 205 قانون تجارت ، ” در هر مورد که اشخاصی غیر از مدیران شرکت برای تصفیه معین شوند اسامی آن ها باید در اداره ثبت اسناد، ثبت و اعلان گردد .
پس اصولاَ نیازی به ثبت و اعلان اسامی مدیران تصفیه نمی باشد مگر مدیر تصفیه غیر از مدیران شرکت باشد.

ناظر تصفیه
در قانون تجارت عضو ناظر پیش بینی نشده است اما در شرکت های مختلط سهامی و غیرسهامی، شرکای غیرضامن اختیار تعیین عضو ناظر را خواهند داشت. به موجب ماده 206 ق. ت ، در شرکت های مختلط سهامی و غیرسهامی ، شرکای غیرضامن می توانند یک یا چند نفر را به عنوان ناظر امر تصفیه مشخص کنند.

صلاحیت مدیران تصفیه
به موجب ماده 208 ق. ت ، شرکت پس از انحلال و تا زمانی که مقررات راجع به تقسیم دارایی آن خاتمه نیافته دارای شخصیت حقوقی می باشد و به همین دلیل متصدیان تصفیه مجاز به انجام معاملات ضروری برای شرکت می باشند.
وظایف و اختیارات مصرحه مدیر تصفیه عبارتند از :
1. اجرای تعهدات شرکت ( ماده 208 ق. ت )
2. اقامه دعوا یا تعیین وکیل ( ماده 209 ق. ت )
3. اختیار صلح و تعیین داور در صورت اجازه شرکای ضامن در شرکت های نسبی ، اضامنی ، مختلط سهامی و غیرسهامی ( ماده 210 ق. ت )
به موجب ماده 214 ق. ت ، در شرکت های تعاونی و با مسئولیت محدود اصولاَ امکان صلح و تعیین داور وجود ندارد مگر پیش بینی اساسنامه یا تصویب مجمع عمومی، اما در شرکت سهامی به موجب ماده 212 لایحه مدیر تصفیه مطلقاَ اختیار صلح و ارجاع به داوری دارد.
4. تقسیم موقت دارایی شرکت در حال تصفیه ( ماده 211 ق. ت )
به موجب ماده 211 ق. ت ، ” آن قسمت از دارایی شرکت که در مدت تصفیه محل احتیاج نیست به طور موقت بین شرکا تقسیم می شود ولی متصدیان تصفیه باید معادل قروضی که هنوز موعد تادیه آن نرسیده است و همچنین معادل مبلغی که در حساب بین شرکا مورد اختلاف است موضوع نمایند .
تقسیم موقت دارایی در شرکت های بامسئولیت محدود و تعاونی برخلاف شرکت تضامنی ، نسبی و مختلط امکان پذیر نیست ، زیرا در شرکت های بامسئولیت محدود و تعاونی، شریک ضامن برای جبران خسارت وجود ندارد.
5. تعیین نفع و ضرر شرکا ( ماده 212 ق. ت )
در صورت بروز اختلاف در تعیین نفع و ضرر، حل آن با دادگاه می باشد.

تشریفات تقسیم دارایی شرکت در مدت تصفیه و پس از ختم تصفیه
به موجب ماده 215 قانون تجارت ، ” تقسیم دارایی شرکت های مذکور در ماده فوق بین شرکا خواه در ضمن مدت تصفیه و خواه پس از ختم آن ممکن نیست مگر آنکه قبلاَ سه مرتبه در مجله رسمی و یکی از جراید اعلان و یک سال از تاریخ انتشار اولین اعلان در مجله گذشته باشد .
به موجب ماده 216 ق. ت ، ” تخلف از ماده قبل متصدیان تصفیه را مسئول خسارت طلبکارانی قرار خواهد داد که به طلب خود نرسیده اند . ”
مسئولیت مدیر تصفیه تضامنی نمی باشد.


 
طبق آنچه از قانون تجارت استنباط می شود ، شرکت قراردادی است که بر اساس آن اعضا یا شرکا، سود حاصل از سرمایه را تقسیم می کنند.شرکت ها در قوانین ایران دارای شخصیت حقوقی اند.زمانی که قصد تاسیس شرکت را دارید، شما باید نوع شرکت و همین طور، زمینه ای را که می خواهید در رابطه با آن  فعالیت داشته باشید را مشخص کنید. شرکت ها انواع مختلفی دارند که انگیزه ی ایجاد آن ها، تقسیم اختیارات و مسئولیت ها، سرمایه ی مورد نیاز ، نحوه ی تصمیم گیری در شرکت ها و . از جمله عواملی هستند که بر نوع شرکت تاثیر می گذارند.در این نوشتار که راجع به تفاوت انواع مختلف شرکتها است، ابتدا به معرفی مختصری از شرکت های تجاری می پردازیم، سپس برای روشن شدن  بیشتر مطلب ، توجه علاقه مندان را به نکات مهم در رابطه با شباهت ها و علی الخصوص تفاوت های انواع مختلف شرکت ها جلب می نماییم.

طبق ماده ی 20 قانون تجارت جمهوری اسلامی ایران ، شرکت های ثجاری بر 7 قسم است : 

 

1)شرکت سهامی       2)شرکت با مسئولیت محدود          3)شرکت تضامنی       4)شرکت مختلط غیر سهامی         5)شرکت مختلط سهامی    6)شرکت نسبی     7)شرکت تعاونی تولید و مصرف

شرکت سهامی : شرکت سهامی، شرکتی است که سرمایه ی آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.ابن شرکت، بازرگانی محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد .در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد.شرکت سهامی خود  به 2 نوع تقسیم می شود: نوع اول: شرکت هایی که موسسین آنها قسمتی از سرمایه ی شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند . این گونه شرکت ها ، شرکت سهامی عام نامیده می شوند. به عبارتی دیگر، شرکت سهامی عام شرکتی است که حداقل 51 درصد سهام آنان از طریق بورس به عموم مردم واگذار شده باشد. شرکت های سهامی عام، تنها شرکت هایی هستند که در بورس پذیرفته می شوند. نوع دوم : شرکت هایی که تمام سرمایه ی آن ها در موقع تاسیس، منحصراً توسط موسسین تامین گردیده است.این گونه شرکت ها، شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.

تبصره : در شرکت های سهامی عام ،عبارت شرکت سهامی عام » و درشرکت های سهامی خاص ،عبارت شرکت سهامی خاص » باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن ، بدون فاصله با نام شرکت در کلیه ی اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.در موقع تاسیس ، سرمایه ی شرکت های سهامی عام از 5 میلیون ریال و سرمایه ی شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد.در شرکت های سهامی خاص، کلیه ی سهام شرکت در دست سهامداران و اعضای هیئت مدیره که نام آن ها در اساسنامه و مدارک شرکت درج شده است بوده و افراد دیگر فقط در صورتی می توانند از سهام این شرکت ها برخوردار گردند که با تنظیم صورتجلسه ی ورود به شرکت و انتقال سهام، بخشی از سهام را تصاحب نمایند. (مواد 5-4-3-2-1 لایحه ی اصلاحی  قانون تجارت )

شرکت با مسئولیت محدود : شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده وهر یک از شرکا ، بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد،  فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت است. در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود .در غیر این صورت، آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد، والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث ، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت .شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه ی نقدی تادیه و سهم الشرکه ی غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد.در شرکت نامه باید صراحتا قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است. (مواد 97-96-95-94 قانون تجارت ، مصوب 13/2/1311)     فایده ای که شرکت های با مسئولیت محدود دارند، این است که شرکت های سهامی غالبا احتیاج به سرمایه های مهم

1)قانون اصلاحی قسمتی از قانون تجارت ، مصوب 24/12/1347 مندرج در رومه ی رسمی شماره ی7038-12/1/1348، در سیصد ماده و 28 تبصره ، حاکم بر شرکت های سهامی عام و خاص ، جانشین مواد 21 لغایت 93 مصوب 13/2/1311 شده است.                       

دارند و ناچارند شریک بیشتری داشته باشند. به این جهت مقررات زیادی درباره ی آن ها وضع شده که رعایت تمام آن ها از عهده ی اشخاصی که می خواهند شرکای  محدودی داشته باشند خارج است. بر عکس، شرکت های با مسئولیت محدود، از این قیود تا اندازه ای آزاد هستند. ( این گونه شرکت ها اغلب از اشخاصی تشکیل می شوند که با یکدیگر دوست و یا همکارند و در حقیقت شرکتی فامیلی اند ) در ممالک خارج هم ، گر چه گاهی اتفاق می افتد که شرکت با مسئولیت محدود دارای شرکای زیادی باشد ولی اکثرا شرکا محدود و انگشت شمارند.1

شرکت  تضامنی : شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود.اگر دارایی شرکت برای تادیه ی تمام قروض کافی نباشد ، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.هر قراردادی که بین شرکا بر خلاف این ترتیب داده شده باشد ، در مقابل اشخاص کان لم یکن خواهد بود.در اسم شرکت تضامنی، باید عبارت (شرکت تضامنی) و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود.در صورتی که اسم شرکت ،مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل و شرکا » و یا و برادران قید شود». (مواد 117 و 116 قانون تجارت)

شرکت مختلط غیر سهامی : گاهی در عمل دیده می شود که شرکت های سرمایه ای با شرکت های ضمانتی با یکدیگر مخلوط شده و نوع دیگری از شرکت پیدا می شود. به این طریق که یک یا چند شریک ضامن و یک یا چند شریک که مسئولیت آن ها محدود است  ، هر دو در شرکت واحدی دارای سهم می شوند.بیشتر در مواردی که تاجری احتیاج به پول دارد و نمی خواهد قرض کند چند شریک در شرکت خود وارد می کند و مسئولیت آن ها را به میزان سرمایه محدود می سازدو خود نام تعهدات شرکت را ضمانت می نماید. بنابراین اگر پس از استهلاک سرمایه باز هم چیزی از قروض باقی مانده باشد ،شریک یا شرکای ضامن متضامنا مسئول پرداخت هستند و به شرکائی که مسئولیت محدودی به میزان سرمایه دارند ارتباط پیدا نمی کند. لذا شرکت مختلط غیر سهامی ،شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود.شریک ضامن ، مسئول کلیه ی قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود.شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذارده و یا بایستی بگذارد.در اسم شرکت باید عبارت (شرکت مختلط) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.(ماده ی 141 قانون تجارت)

شرکت مختلط دو قسم اند:1) شرکت های مختلط سهامی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت سهامی است که در آن یک یا چند نفر شریک ضامن و دارای سهم الشرکه می باشند و بقیه ی سرمایه  ، به سهام متساوی القیمه تقسیم شده است.در این مورد احکام شرکت های تضامنی درباره ی شرکای ضامن و احکام شرکت های سهامی درباره ی صاحبان سهام رعایت می شود.2) شرکت مختلط غیر سهامی : در آن شرکای ضامن با شرکای با مسئولیت محدود هر دو جمع می شوند و شرکای ضامن به طریق شرکت تضامنی و شرکای دیگر به طریق شرکت با مسئولیت محدود ،  رفتار می نمایند.2

 شرکت مختلط سهامی :شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن  تشکیل می شود. شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه ی آن ها  به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند. شریک ضامن کسی است که سرمایه ی او به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه ی قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود.در صورت تعدد شریک ضامن ، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران و روابط آن ها با یکدیگر تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود.در اسم شرکت باید عبارت (شرکت مختلط) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.مدیریت شرکت مختلط سهامی مخصوص به شریک یا شرکای ضامن است. (ماده ی 164-163-162قانون تجارت)   

شرکت نسبی :شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته.در اسم شرکت نسبی عبارت (شرکت نسبی)

1)علی عبادی، محمد، حقوق تجارت،چاپ سی و سوم،گنج دانش 1392،صفحه ی 144

 

2)علی عبادی، محمد، پیشین ،صفحه ی  176

 

 

 

 و لااقل اسم یک نفر از شرکا باید ذکر شود.در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد ، بعد از اسم شریک یا شرکای  ذکر شده عبارتی از قبیل  وشرکا » و برادران » ضروری است.اگر دارایی شرکت نسبی برای تادیه ی تمام قروض شرکت کافی نباشد ، هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای که در شرکت داشته ،مسئول تادیه ی قروض شرکت است .مادام که شرکت نسبی منحل نشده، مطالبه ی قروض آن باید از خود شرکت به عمل آید.فقط پس از انحلال طلبکاران می توانند با رعایت ماده ی فوق به فرد فرد شرکا مراجعه کنند.(7-6-4-3 قانون تجارت) شرکت نسبی را باید نزدیک ترین شرکت تجاری به شرکت مدنی دانست ،زیرا با اندک مسامحه می توان گفت تنها وجه امتیاز این دو،  فرض شخصیت حقوقی برای شرکت نسبی است.

 

شرکت تعاونی تولید و مصرف: شرکت تعاونی تولید شرکتی است که بین عده ای از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکای مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیا یا اجناس به کار می برند.(ماده ی 190 قانون تجارت)

 

چنانچه از تعاریف انواع مختلف شرکت ها بر آمد، هر یک از شرکت ها افتراقاتی دارند که بدین جهت از سایر شرکت ها متمایز می گردند.در ذیل به مهم ترین این تفاوت ها به طور جداگانه می پردازیم.

 

نحوه ی تصمیم گیری در شرکت ها: 1

 

نحوه ی تصمیم گیری در شرکت ها متفاوت است . به عنوان مثال ، در شرکت های تضامنی و نسبی تمام تصمیم گیری ها به اتفاق آرا صورت می پذیرد اما در شرکت با مسئولیت محدود ، طبق ماده ی 106قانون تجارت ، تصمیمات راجع به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود.اگر در دفعه ی اول ، این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکا مجددا دعوت شوند. در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکا اتخاذ می شود، اگر چه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد. (اساسنامه ی شرکت می تواند ترتیبی برخلاف مراتب فوق مقرر دارد) لذا هر یک از شرکا به نسبت سهمی که در شرکت دارد، دارای رای خواهد بود ، مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.(ماده ی 107 قانون تجارت) و در صورت تصمیم عده ای از شرکا که سهم الشرکه ی آن ها بیش از نصف سرمایه باشد شرکت منحل می شود.(بند ب ماده ی 114 قانون تجارت) اکثریت عددی شرکا که دارای لااقل سه چهارم سرمایه اند ، طبق ماده ی 111قانون تجارت میتوانند راجع به تغییر در اساسنامه ی شرکت ،اقدام به عمل آورند مگر این که دراساسنامه ،اکثریت دیگری مقرر شده باشد.همچنین انتقال سهم الشرکه نیز فقط با رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند امکان پذیر است.( ماده ی 110-112 قانون تجارت) 

 

در شرکت های سهامی نیز تصمیم گیری ها به گونه ای دیگر است.طبق ماده ی 84 قانون تجارت در مجمع عمومی فوق العاده ، دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند باید حاضر باشند.اگر در اولین دعوت ، حد نصاب مذکور حاصل نشد ، مجمع برای بار دوم دعوت و با حضور دارندگان بیش از یک سوم سهامی که حق رای دارند رسمیت یافته و اتخاذ تصمیم خواهد نمود، به شرط آن که در دعوت دوم نتیجه ی دعوت اول  قید شده باشد.تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده همواره به اکثریت دو سوم آرای حاضر در جلسه ی رسمی معتبر خواهد بود.(ماده ی 85 قانون تجارت) همین طور طبق ماده ی 75 قانون تجارت، در مجمع موسس، حضور عده ای از پذیره نویسان که حدافل نصف سرمایه ی شرکت را تعهد نموده باشند ضروری است . اگر در اولین دعوت اکثریت مذکور حاصل نشد ، مجامع عمومی جدید فقط تا دو نوبت توسط موسسین دعوت می شوند.مشروط بر این که لااقل بیست روز قبل از انعقاد آن مجمع ، آگهی دعوت آن با قید دستور جلسه ی قبل و نتیحه ی آن در رومه ی کثیرالانتشاری که در اعلامیه ی پذیره نویسی معین شده است منتشر گردد.مجمع عمومی جدید وقتی قانونی است که صاحبان لااقل یک سوم سرمایه ی شرکت در آن حاضر باشند.در هر یک از دو مجمع  فوق ، کلیه ی تصمیمات باید به اکثزیت دو ثلث آرای حاضرین اتخاذ شود.در صورتی که در مجمع عمومی سوم اکثریت لازم حاضر نشد، موسسین عدم تشکیل شرکت را اعلام می دارند.در شرکت های سهامی ،اتخاذ تصمیم مجمع عمومی عادی از طریق اکثریت مطلق (نصف به اضافه ی یک) صورت می پذیرد.استثنا: (اکثریت نسبی: انتخاب مدیر و بازرس ، اکثریت سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی : 

 

1) فلاح ،علی ،1389 ،حقوق تجارت ،چاپ چهارم ، دور اندیشان

 

 

 

انتخاب رئیس هیات مدیره به عنوان مدیر عامل) که دعوت اول از دارندگان اقلا بیش از نصف سهامی که حق رای 

 

دارند و دعوت دوم از حضور هر عده از صاحبان سهام که حق رای دارند به عمل می آید.

 

  تحدید اختیارات مدیران در شرکت ها :

 

با توجه به این که مدیریت شرکت در واقع ( نمایندگی و وکالت ) از طرف شرکت است ، اقدامات مدیر در صورتی در حق شرکت نافذ است که به (قصد نیابت از طرف شرکت) انجام شده باشد. 

 

تحدید اختیارات مدیران در شرکت ها ی سهامی ، از طریق اساسنامه و یا توافق جداگانه انجام می گیرد که در هر دو حال در برابر ثالث اعتبار ندارد ( در رابطه ی بین خود مدیر وشرکا اعتبار دارد و در برابر ثالث اعتبار ندارد).تحدید اختیارات مدیران در شرکت های تضامنی و نسبی و با مسئولیت محدود نیز از طریق اساسنامه و توافق جداگانه صورت می پذیرد، اما تحدید در اساسنامه هم در برابر ثالث و هم در رابطه ی بین خود شرکا کاملا معتبر است در صورتی که در توافق جداگانه ، تحدید اختیار فقط در رابطه ی مدیر و شرکا اعتبار دارد و در برابر ثالث اعتبار ندارد.

 

رکن اداره کننده ی شرکت ها :

 

در شرکت سهامی خاص، نحوه ی انتخاب در ابتدا توسط کلیه ی سهامداران و بعد ها توسط مجمع عمومی عادی صورت می گیرد.تعداد مدیران حداقل 5 نفر است. (ماده ی 3 و 107 قانون تجارت) مدت مدیریت نباید م از دو سال باشد و غیر از مدیر عامل ، اعضای هیات مدیره نیز باید سهامدار باشند.در شرکت سهامی عام، نحوه ی انتخاب در ابتدا توسط مجمع عمومی موسس و بعد ها توسط مجمع عمومی عادی انجام می پذیرد.تعداد مدیران حداقل 5 نفر است.(ماده ی 3 و 107 قانون تجارت) و مدت مدیریت نباید م از دو سال باشد.غیر از مدیر عامل، اعضای هیات مدیره نیز باید سهامدار باشند.همچنین در شرکت با مسئولیت محدود، نحوه ی انتخاب بر اساس قاعده ی ماده ی 106قانون تجارت الف) اکثریت لااقل نصف سرمایه، ب) اکثریت عددی در صورت عدم حصول اکثریت در دفعه ی اول» می باشد.تعداد مدیر حداقل 1 نفر است و مدت مدیریت هم محدودیتی ندارد و می تواند مدت هم نداشته باشد.

 

میزان مسئولیت شرکا در شرکت ها :  

 

 در شرکت تضامنی میزان مسئولیت شرکا نامحدود و به صورت مطلق است.هر یک مسئول تمام قروض است » (ماده ی 116 قانون تجارت) در صورتی که  در شرکت با مسئولیت محدود ، مسئولیت شرکا محدود و تا میزان سرمایه ی شریک در شرکت است.(ماده ی 94 قانون تجارت) همین طور در شرکت نسبی، میزان مسئولیت شرکا نامحدود و به نسبت سهم الشرکه ی شریک به کل سرمایه است.(ماده ی 3 قانون تجارت)  و در شرکت سهامی  نیز، میزان مسئولیت شرکا محدود و به مبلغ اسمی سهام است.(ماده ی 1 لایحه ی اصلاحی قانون تجارت)

 

از جمله سایر تفاوت ها میان شرکت ها ، میزان آورده ها ی شرکت ها است. من باب مثال  ، حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص یک میلیون ریال است.اما در شرکت سهامی خاص ،حداقل 35 درصد سرمایه باید نقدا در یکی از شعب بانک ها تودیع و گواهی مربوطه ارائه و 65 درصد در تعهد سهامداران باشد. همچنین، در شرکت های سهامی عام جهت تامین سرمایه اقدام به پذیره نویسی عمومی می شود، اما شرکت های سهامی خاص حق مراجعه به عموم را ندارند. قابل توجه است ،برخی از شرکت ها نیز آورده ی غیر نقدی (نظیر حق اختراع و حق کسب و پیشه) سرمایه ی اصلی شان است.

 

 همین طور در یک مقایسه ی تطبیقی میان شرکت ها در می یابیم در شرکت مختلط غیر سهامی ، سهم شریک با مسئولیت محدود به قطعات سهام تقسیم نمی شود و آزادانه قابل معامله نیست وشخصیت شرکای با مسئولیت محدود در شرکت مد نظر است ، در صورتی که در شرکت مختلط سهامی ،شرکای با مسئولیت محدود به صورت سهم در می آید و مانند سهام شرکت های سهامی قابل نقل و انتقال است وشخصیت شرکای صاحب سهم از اهمیت برخوردار نیست وهر صاحب سهمی شریک محسوب می شود.همچنان، این نکته قابل ذکر است که انتخاب رومه ی کثیرالانتشار در شرکت سهامی خاص برای درج آگهی های دعوت شرکت اامی و در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است.شرایط احراز حد نصاب در مجامع عمومی در شرکت سهامی خاص سهل تر و در شرکت با مسئولیت محدود با توجه به نوع شرکت مشکل تر می باشد.

علی رغم تفاوت های عمده ای که در انواع شرکت ها برشمردیم، در تشکیل شرکت ها ، اشتراکاتی نیز وجود دارد که به طور  مختصر به آن ها نیز  اشاره می نماییم.

وجود شریک :

حداقل 2 شریک در ( شرکت تضامنی، شرکت نسبی، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت مختلط غیر سهامی )

حداقل 3 شریک در ( شرکت سهامی خاص ، شرکت مختبط سهامی )

حداقل 5 شریک در ( شرکت سهامی عام )

حداقل 7 شریک در ( شرکت تعاونی تولید و مصرف )

انعقاد قرارداد شرکت :

تشکیل شرکت، ماهیت قراردادی دارد که به صورت اساسنامه یا شرکتنامه تنظیم می شود. لذا، رعایت شروط اساسی صحت معاملات یعنی قصد و رضا ،اهلیت ، موضوع با شرایط خاص آن ، مشروعیت جهت ، ضروری است و عدم رعایت این شروط ،  منجر به بطلان یا عدم نفوذ شرکت خواهد بود.علاوه بر این شرایط ، یک سری شرایط شکلی هم مانند ضرورت وجود قرارداد کتبی ، برای تشکیل شرکت لازم است.

آورده ی شرکا ( سرمایه ) :

نقدی : آورده ای که موضوع آن وجه نقد باشد.  


چنانچه در مطالب پیشین گفتیم، نام تجاری عبارت است از : یک اسم، علامت، نماد یا طرح، یا ترکیبی از آن ها به منظور شناسایی کالاها و خدمات ارایه شده توسط یک فروشنده یا گروهی از فروشندگان و تمیز دادن آن ها از محصولات رقبا.مدیران و صاحب نظران نام تجاری را با عناوین مختلفی تفسیر نموده اند.در ادامه ی این مطلب به بررسی این عناوین می پردازیم.

نام تجاری به عنوان شخصیت
رقبای یک شرکت قادرند با استفاده از تکنولوژی پیشرفته و سرمایه گذاری کافی، مزایای کارکردی یک نام تجاری رهبر در بازار را تقلید نموده و در نهایت از آن شرکت پیشی بگیرند. یکی از راه های حفظ منحصر به فرد بودن یک نام تجاری پوشاندن آن با لباسی از ارزش های احساسی است. در بعضی از مواقع مصرف کنندگان برای ارزش های احساسی، نسبت به فواید کارکردی نام تجاری، ارزش بیشتری قائل هستند. با استفاده از تفسیر نام تجاری به عنوان یک شخصیت، که در بعضی مواقع از طریق یک فرد مشهور در تبلیغ یک نام تجاری قابل مشاهده است، برای مشتریان درک نمودن ارزش های احساسی آن نام تجاری بسیار آسان تر خواهد بود.
 علاوه بر این، ارزش های احساسی یک نام تجاری از طریق طرح و بسته بندی آن و همچنین از طریق سایر سرنخ های قابل کنترل توسط بازاریان ، مثل قیمت و نوع فروشگاهی که یک نام تجاری را به فروش می رساند، قابل درک می باشند.
 تعبیر نام تجاری به عنوان یک شخصیت، باعث انجام تحقیقات بسیاری بر روی نام های تجاری به عنوان یک علامت نمادین که دارای شخصیت بوده و مورد پذیرش مشتریان می باشند، شده است. زمانی که مشتریان می خواهند از بین نام های تجاری رقیب انتخابی را انجام دهند، سازگاری بین شخصیتی که نام های رقیب دربردارند و شخصیتی که آن ها دوست دارند از خود بروز دهند را ارزیابی می کنند.
 بر اساس موقعیتی که مشتریان در آن قرار گرفته اند، این شخصیت ها می توانند یکی از موارد زیر باشد:

آن "خودی" (self) که افراد اعتقاد دارند که هستند. به عنوان مثال، نام های تجاری لباس هایی که توسط یک مدیر برای پوشیدن در محل کار انتخاب می شوند.
آن "خودی" (self) که افراد دوست دارند که باشند. به عنوان مثال نام تجاری یک کت وشلوار که یک فارغ التحصیل جوان برای مصاحبه های استخدامی می پوشد.
"خود موقعیتی" (situational self) به عنوان مثال نام تجاری لباس هایی که یک فرد جوان زمانی که برای مراسم خواستگاری می رود، می پوشد.
 بنابراین، زمانی که بازاریان قصد دارند ارزش های احساسی یک نام تجاری را به مصرف کنندگان ابلاغ کنند، شناخت آن نقش احساسی که مشتریان بالقوه از آن نام تجاری انتظار دارند، حایز اهمیت می باشد.
 نام تجاری به عنوان موضع یابی
یکی دیگر از دیدگاه هایی که مدیران در زمان تفسیر نام های تجاری اتخاذ می کنند بر اساس موضع یابی قرار دارد، یعنی حصول اطمینان از اینکه مشتریان فوراَ یک نام تجاری را با یک یا تعداد بسیار اندکی منافع کارکردی مشخص پیوند می دهند (منافع کارکردی در ذهن آن ها تداعی می گردد)
 ویژگی های متعددی برای یک استراتژی قدرتمند موضع یابی نام تجاریوجود دارند.
 اولاَ در حالت ایده آل یک استراتژی موضع یابی نام تجاری باید حول یک ویژگی کارکردی یا اگر لازم باشد دو ویژگی متمرکز باشد، چون هر اندازه ویژگی های بیشتری وارد استراتژی گردند، جا انداختن این ویژگی ها در اذهان مشتریان دشوار تر خواهد بود.
 دوم، باید توجه داشت که موضع یابی آن چیزی نیست که در ارتباط با یک نام تجاری انجام می شود، بلکه آن چیزی است که در ذهن مصرف کننده شکل می گیرد. به عبارت دیگر، این یک کوته بینی است که تنها بر روی توسعه ی نام تجاری تمرکز شود؛ در صورتی که به جای آن باید یک دیدگاه متناسبی وجود داشته باشد که این واقعیت را مورد ارزیابی قرار دهد که مصرف کنندگان در مورد یک نام تجاری چه چیزهایی را در ذهن خود ثبت کرده اند، سپس آن نام تجاری را به نحوی تنظیم کنند که بین موضع یابی مورد نظر مدیران و موضع حاصل شده در ذهن مصرف کنندگان، هماهنگی و سازگاری وجود داشته باشد.
سوم، موضع یابی نام تجاری باید بر روی آن منافع کارکردی که مصرف کنندگان برای آن ارزش قائل هستند متمرکز باشد نه آن منافعی که از نظر مدیران با ارزش است. تمرکز بر آن ویژگی های مثبتی که منعکس کننده ی قابلیت های سازمان هستند کار آسانی است، در حالیکه باید برای درگیر نمودن مشتریان در فرآیند توسعه ی نام تجاری وقت و تلاش زیادی صرف شود.
 نام تجاری به عنوان مجموعه ای از ارزش ها
در این تفسیر، یک نام تجاری به عنوان مجموعه ای از ارزش ها در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال، تصور نام تجاری به عنوان مجموعه ای از ارزش ها مبنایی را برای بازاریابان فراهم می آورد که بتوانند بر اساس آن، نام تجاری مورد نظر خود را از نام های تجاری دیگر متمایز سازند. چالشی که مدیران بازاریابی که نام تجاری را به عنوان مجموعه ای از ارزش ها تلقی می کنند با آن روبرو هستند این است که باید پی ببرند که چه ارزش هایی به طور خاص برای بازارهای هدف آن ها از اهمیت برخوردارند. سپس اطمینان حاصل کنند که قادرند آن ارزش ها را به بازار هدف خود ارایه دهند. اگر کارکنان سازمان این ارزش ها را باور نداشته باشند این عدم اعتقاد در رفتار آنها متجلی خواهد گردید و در نتیجه مصرف کنندگان به یک نام تجاری دیگر روی خواهند آورد.
 نام تجاری به عنوان عامل وفاداری
همانطور که مذکور افتاد نام تجاری مجموعه ای از ارزش های کارکردی واحساسی است و ارزش های احساسی این قابلیت را دارند که به عنوان منبعی برای مزیت رقابتی قرار گیرند. وقتی این ارزش ها به اندازه ای باشد که مشتریان با نام تجاری ،پیوند احساسی محکمی برقرار کنند این پیوند احساسی می تواند منجر به احساس تعهد و وفاداری شود. این احساس وفاداری به نام تجاری می تواند هزینه های بازایابی پایین تری را به شرکت تحمیل کند .
 مشتری پس از خرید محصول ،ارزش های حاصل از مصرف آن محصول را با ارزش های مورد انتظار آن مقایسه می کند .وقتی ارزش های حاصل از مصرف کالا از ارزش های مورد انتظار مشتری بیشتر باشد مشتری احساس خشنودی می نماید. اگر این روند ادامه یابد مشتری احساس خشنودی خود را با خرید مجدد نام تجاری و توصیه ی خرید آن به دوستان و نزدیکانش نسبت به شرکت ابراز می دارد. در حقیقت نام تجاری یک شرکت ابزاری است که مشتریان سطح ارزشی که برای محصولات یک شرکت قائلند را نسبت به آن ابراز می کنند.
نام تجاری به عنوان اضافه ارزش
 این تفسیر عبارت است از در نظر گرفتن منافعی که یک کالا با خدمت اضافه می شوند وخریداران برای آنها ارزش قائل هستند. این منافع اضافی می توانند منافعی کارکردی یا منافع احساسی باشند. اگرچه حفظ نمودن منافع کارکردی در بلندمدت مشکل است. نمونه ای از ارایه منافع کارکردی عبارت است از یک تعمیرگاه اتومبیل در یک شهر کوچک در شمال پایتخت که در مسیر وارد شدن و خارج شدن از شهر قرار دارد و پلاکاردی بر بالای درب آن نصب شده است و روی آن نوشته شده است: "مامسافت بیشتری را طی میکنیم". آن ها این کار را از طریق ارایه ی خدمات بیشتر و بهتر برای مشتریانی انجام می دهند که اتومبیل های خود را برای تعمیر به آنجا می آورند.
  اضافه ارزش یک مفهوم نسبی است که مشتریان را قادر می سازد که خرید خود را براساس برتری یک نام تجاری نسبت به نام تجاری دیگری انجام دهند. براساس این گفته که ارزش در چشمان بیننده قرار دارد.اگر یک نام تجاری بخواهد موفق باشد اضافه ارزش های آن باید با مشتریان مرتبط باشند نه فقط با مدیران.
 نام تجاری به عنوان هویت
 بنابر تعریف، هویت عبارت است از خصوصیات، اهداف، و ارزش هایی که نشانگرحس شخصیتیهستند که متمایز کننده ی یک نام تجاری از نام های دیگر می باشد.
 در مرکز هر نام تجاری چشم انداز آن نام تجاری قرار دارد که جهت روشنی را فراهم می کند. در مورد اینکه چگونه آن نام تجاری می خواهد یک آینده ی بهتری را رقم بزند تحقق یافتن این چشم انداز به عواملی بستگی دارد از جمله فرهنگ سازمان و کارکنانی که به ارزش های مشخصی اعتقاد داشته باشند و مدیرانی که در مورد وضعیت بازار شرکت خود و چگونگی توسعه نام تجاری مورد نظر، دارای ذهنیت مشترکی باشند. تفکر اساسی ای که در پشت نام تجاری قرار دارد، یک استراتژی موضع یابی می باشد که نشان دهنده ی ارزش های احساسی نام تجاری در زندگی می باشد. زیر بنای همه ی این عوامل، یک درک روشن در بین کارکنان در مورد انواع روابطی است که آن ها باید با یکدیگر، با مشتریان و با سایر ذی نفعان، به منظور عملی نمودن ارزش های نام تجاری، داشته باشند، تشکیل می دهد. اکر یک شکل واحد از رفتار درون سازمانی وجود داشته باشد، سازمان با اطمینان بیشتری می تواند نام تجاری خود را با استفاده از یک برنامه ی ترفیعی که آن نام تجاری را به شکلی که برای ذی نفعان مطلوب باشد، متمایز می سازد، به آن ها عرضه کند .
درک مفهوم هویت نام تجاری به مدیران این امکان را می دهد که یک نام تجاری را به نحو بهتری موضع یابی نمایند و باعث اتخاذ یک رویکرد استراتژیک تر توسط آن ها می گردد. همچنین، اگر هویت یک نام تجاری با دقت و به طور سازمان یافته اداره شود می تواند به عنوان یک مانع پشتیبانی کننده در مقابل رقبا عمل نماید.
 نام تجاری به عنوان تصویر ذهنی
 افراد در مقابل آنچه واقعیت دارد از خود عکس العمل نشان نمی دهند، بلکه در مقابل آنچه که فکر می کنند که واقعیت است عکس العمل نشان می دهند. این دیدگاه باعث اتخاذ یک رویکرد مشتری محور توسط یک نفر در طی یک زمان و در نتیجه تجربه ی مستقیم و یا غیر مستقیم آن نام تجاری، می گردد. این پیوند ها می توانند با کیفیت عملکرد، یا با اشخاص، یا با رویدادها  باشند. احتمال ضعیفی وجود دارد که دو نفر دقیقاَ تصویر ذهنی یکسانی از یک نام تجاری داشته باشند ،زیرا هیچ دو نفری دارای تجربیات یکسانی نیستند ، ولی ممکن است که تصاویر ذهنی دو نفر دارای ویژگی های مشترکی باشند.
  اتخاذ چنین دیدگاهی مدیران را با چالش ادراکات مصرف کنندگان مواجه می سازد، بدین معنی که به خاطر فرآیند های ادراکی مصرف کنندگان، ممکن است که پیامی که فرستاده می شود، به آن صورتی که مورد نظر مدیران بوده است، توسط مصرف کنندگان درک نشود. این امر ایجاب می کند که ادراکات مصرف کنندگان از پیام های فرستاده شده مورد بررسی قرار گرفته و برای درک پیام ها به شکل مورد نظر، اقدامات لازم صورت گیرد.
 نام تجاری به عنوان رابطه
 تفسیر نام تجاری به عنوان یک رابطه، در واقع، یک بسط منطقی از ایده ی شخصیت نام تجاری می باشد.اگر بتوان به نام های تجاری شخصیت داد، آنگاه مشتریان می توانند با آن ها رابطه برقرار کنند. مشتریان نام های تجاری را به این خاطر انتخاب می کنند که آن ها به دنبال درک خویشتن بوده و می خواهند که ابعاد شخصیتیرا به دیگران ابراز کنند. مصرف کنندگان از طریق درگیر شدن در یک رابطه، هر چند برای مدتی کوتاه قادر خواهند بود که نظرات خود را در مورد خودشان تایید کنند، و یک نام تجاری، که به صورت استعاری همانند یک عضو فعال در این رابطه عمل می کند، می تواند به مشروعیت دادن به تفکر مشتریان در مورد خودشان کمک کنند .
  بر اساس این دیدگاه، مدیران باید در مورد این موضوع فکر کنند که چگونه ارزش های یک نام تجاری باید باعث ایجاد یک نوع خاص از رابطه گردد. علاوه بر این، تفسیر نام های تجاری به عنوان روابط، مدیران را قادر می سازد تا کارکنان را بیشتر در فرآیندهای ایجاد نام تجاری درگیر نمایند. می خواهد از نام تجاری خود برای برقراری یک رابطه ی نزدیک با مشتریان خود استفاده کند ممکن است که آن ها این رابطه ی نزدیک را ترجیح ندهند، بنابراین این مهم است که زمانی که رابطه ای بین سازمان و مشتریانش ایجاد می گردد بر روی مصرف کنندگان تحقیقاتی انجام شود تا دیدگاه های آن ها در مورد رابطه ی مورد نظرشان مشخص گردد. با آگاهی از اینکه مشتریان از یک رابطه چه چیزهایی می خواهند و سپس اصلاح استراتژی ایجاد رابطه احتمال بیشتری برای موفقیت نام تجاری وجود خواهد داشت.
 


 
تکالیف مالیاتی یک مدیر پس از ثبت شرکت به زبان ساده

پس از انجام مراحل ثبت شرکت و تاسیس آن شخصیت حقوقی متولد می شود. این شخصیت حقوقی دو وظیفه اولیه خواهد داشت. اول: اخذ دفاتر پلمپ شده قانونی دوم: پرداخت مالیات نیم در هزار سرمایه

دفاتر پلمپ شده که شامل دفاتر رومه و کل می گردد اصطلاحا به دفاتری اطلاق می گردد که این شخصیت حقوقی یا تاجر کلیه فعالیت های اقتصادی و تجاری خود را در آن ثبت و اعلام می کند. این دفاتر برای سال مالی ابتدایی می باشد که از بدو تاسیس تا انتهای اسفند ماه تعریف شده. برای مثال وقتی شرکت ما در دی ماه سال 98 تاسیس می شود، سال مالی ما از دی ماه تا انتهای اسفند ماه ( 3 ماه ) است و دفاتر اخذ شده مربوط به آن سه ماه می باشد و می بایست برای سال مالی بعد ( ابتدای فروردین تا انتهای اسفند 99) قبل از سال 99 و در اسفند سال 98 مجددا دفتر پلمپ کنیم.

توجه داشته باشید هرگونه خط خوردگی و مخدوش شدن دفاتر می توانند منجر به رد شدن دفاتر گردد (توجه: مشاهده شده برخی افراد به متقاضیان و مودیان اعلام می کنند شرکت ها در سال اول معاف از مالیات هستند که این دروغی بیش نیست اما از طرفی ارعاب و ترس مودیان از مالیات هم نشات گرفته از همین مسائل است . طبق قانون هیچ مالیاتی بر هیچ شخص حقوقی و حقیقی وضع نمی گردد مگر فعالیت اقتصادی و تجاری فرد مورد نظر اثبات و اظهار شده باشد یا مورد قبول مودی باشد.)


ترتیب ثبت شرکت های خارجی برابر آئین نامه:
در مورد ثبت شرکت های خارجی برابر قانون مصوب سال 1310 شمسی  بطور کلی نکاتی بیان شد ولی چون آئین نامه مربوطه بطور دقیق تر به نحوه ی ثبت و جزئیات آن پرداخته است لذا به توضیح برخی از موارد آن می پردازیم.
ماده 4:آئین نامه مزبور درباره ی ثبت شرکت های خارجی چنین می گوید:
اظهارنامه ی ثبت هر شرکت خارجی یا شعب آن بوسیله شخصی که از طرف شرکت حق امضا در ایران دارد و یا توسط کسی که از طرف شخص مزبور برای این تقاضا وکالت دارد ارائه و تسلیم خواهد شد و برای ثبت هر  شرکت خارجی تقدیم اساسنامه ی ذیل ضروری است.

1-اظهارنامه ی ثبت
2-یک نسخه ی مصدق از اساسنامه ی شرکت
3- یک نسخه ی مصدق از اختیارنامه ی نماینده عمده ی شرکت در ایران و در صورتیکه شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد.یک نسخه ی مصدق از اختیارنامه ی هر یک از آن ها.
4-هرگاه تشکیل شرکت خارجی در ایران بموجب امتیامه صحیح و منظمی مقرر گردیده باشد علاوه بر مدارک فوق رونوشت امتیامه که به تایید وزارت امور خارجه نیز رسیده باشد باید پیوست شده باشد.
شرایط اظهارنامه و نکاتی که باید در آن درج گردد:
از جمله شرایط اظهارنامه ی ثبت خارجی این است که به فارسی نوشته شده و نکات ذیل در آن درج گردیده باشد:
1-نام کامل شرکت
2-نوع شرکت اعم از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره
3-مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4-تابعیت شرکت
5-مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا
6-آخرین بیلان شرکت مشروط بر اینکه اساسنامه و قوانین و مقررات کشور اصلی شرکت انتشار بیلان را تعیین کرده باشد.
7-نام مرجع ثبت و تاریخ ثبت شرکت در کشور اصلی
8-نوع فعالیت شرکت که از نوع صنعتی تجاری مالی است.
9-ذکر تایید شعب آن در سایر نقاط ایران
10-تعیین نماینده یا نمایندگان عمده شرکت در ایران
11-اسم و نشانی صحیح شخص یا اشخاصی که مقیم ایران بوده و برای دریافت کلیه ی اطلاعات شرکت صلاحیت دارند.
12-تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را با توجه به بند 6 به دایره ی ثبت شرکت ها بدهند.
13-امضاء کسانی که حق امضاء دارند به تایید قنسول آن کشور در ایران و یا قنسول ایران رسیده باشد.
برابر قانون ثبت شرکت ها کسانیکه بعنوان نمایندگی یا مدیریت شعبه ی شرکت های خارجی در ایران به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی اقدام کرده و قبل از انقضاء موعد تعیین شده درباره ی ثبت آن ها اقدام ننموده باشند به تقاضای دادستان و به حکم محکمه ی ابتدایی تهران،به جزای نقدی از 500 الی هزار تومان محکوم خواهند شد.علاوه بر مجازات نقدی پس از صدور حکم برای هر روز تاخیر به پنج الی پنجاه تومان جریمه نیز محکوم خواهند شد.
هرگاه حکم قطعی شده و تا سه ماه از تاریخ ابلاغ همچنان تخلف ادامه یابد دولت باید از ادامه ی عملیات نماینده یا مدیر شرکت متخلف جلوگیری نماید.
قابل ذکر است یک شرکت خارجی که در یک کشور خارجی به ثبت رسیده،می تواند در ایران دارای شعبه باشد.
برای ثبت بایستی مدارک زیر را به اداره ی ثبت شرکت ها ارائه دهد.(ماده 4 قانون ثبت شرکت ها)
نسخه ی مصدق تصویب مجمع عمومی فوق العاده و یا هیئت مدیره و در صورت تفویض اختیار به هیئت مدیره در مورد تاسیس شعبه در اساسنامه مبنی بر تاسیس شعبه در تهران داشتن قرارداد با یکی از وزارتخانه یا نهادهای انقلابی و یا اجازه از یکی از وزارتخانه ها.
نسخه ی مصدق اساسنامه ی شرکت
نسخه ی مصدق اظهارنامه ی شرکت
وکالتنامه ی مبنی بر تعیین نماینده عمده و اختیارات تفویض شده به آن.
کلیه ی مدارک بایستی به زبان فارسی ترجمه شده باشد و به تایید رسمی مترجمان وزارت دادگستری رسیده باشد مدارک فوق وسیله رئیس اداره به کارشناسان ارجاع می شود کارشناس پس از بررسی کامل جهت پرداخت هزینه حق الثبت به حسابداری ارسال می دارد و حسابداری طبق قانون هزینه مربوط را اخذ می نماید،سپس کارشناسان دستور ثبت آن را صادر می نماید.
پس از ثبت و تهیه شدن آگهی های تاسیس شعبه به امضای رئیس اداره رسیده و پس از اخذ هزینه مربوطه به رومه های کثیرالانتشار ارسال و یک نسخه آگهی تاسیس جهت درج در رومه رسمی به ذینفع داده می شود.

شما همواره می توانید سوالات خود را با ما در میان بگذارید.


 
استان اردبیل یکی از استان های ایران است که در شمال غربی این کشور در منطقه آذربایجان ایران واقع شده است. این استان، ظرفیت های بالقوه فراوان برای صادرات محصولات کشاورزی ، صنعتی و معدنی با ارزش افزوده بالاتر دارد. از این رو ، سرمایه گذاران بسیاری با هدف سرمایه گذاری در بخش های مختلف ، وارد اردبیل شده اند.

در صورتی که شما کار بازرگانی انجام می دهید و یا تولیدکننده یا فروشنده محصولات کشاورزی می باشید ، حتماَ به ثبت برند نیاز دارید. این کار از جهات بسیاری دارای اهمیت است و در سال های اخیر شاهد رشد چشمگیر و روز افزون تقاضای ثبت آن در استان اردبیل بوده ایم. از طریق ثبت کردن برند ، فعالیت و خدمات یک شرکت ، نسبت به تولیدات و فعالیت ها و خدمات سایر شرکت ها متمایز می گردد. به همین دلیل، برای شناخته شدن در بازار کار، تولید و تجارت محصول و کالا و کیفیت خدمات رسانی در سریع ترین زمان ممکن ، لازم است شرکت ها بعد از ثبت رسمی خود، اقدام به ثبت برند نمایند. در واقع ، این کار فواید و آثار بسیاری را به همراه دارد که به بررسی اهم این فواید می پردازیم.
1- ثبت برند در اردبیل یعنی مطرح شدن یک شرکت در عرصه فعالیت و تولید
2- حق استفاده انحصاری برند تنها شامل کسانی می شود که برند خود را به ثبت برسانند.

 

 

3- با انجام این کار، شرکت ها مم می شوند که کیفیت محصولاتشان را بالا ببرند .
4- در قراردادهای اعطای نمایندگی، این گزینه از مهم ترین ویژگی هایی است که باید قید شود.
5- شرکت ها برای دریافت تسهیلات نیاز به ارائه آرم تجاری خود دارند.
6- ثبت برند یعنی ثبت نشانه و هویت یک شرکت یا موسسه تولیدی و خدماتی
7- ثبت کردن برند یعنی کسب درآمدی جدید برای شرکت با واگذاری و فروش برند به شرکت های دیگر
8- علائم تجاری ثبت شده قابل نقل و انتقال می باشند .
9- از برند و آرم تجاری برای دریافت گواهی و نشان استاندارد استفاده می شود.
10- ثبت برند یعنی کاهش هزینه های تبلیغاتی کالا یا خدمات
11- در صورتی که شرکت بتواند برند سازی موفقی داشته باشد، می توان برند را جزء دارایی های ارزشمند این شرکت به شمار آورد.

شرایط و مدارک لازم برای ثبت برند در اردبیل 
نام تجاری به دو صورت لاتین و غیرلاتین در دنیای کسب و کار استفاده می شود. چنانچه می خواهید نام برند شما فارسی باشد باید یک مستند معنایی در لغت نامه دهخدا داشته باشد. نام انتخابی باید مناسب با فعالیت شرکت باشد و مزایای کالا یا خدماتی را که تولید می کند توصیف کند. چرا که برند می تواند معرف قالب و موضوع فعالیت یک شرکت در بازار رقابت تجاری باشد .
نام برند باید بتواند توجه مصرف کننده را به خود جلب کند و بر روی مخاطب نگرش مثبت ایجاد کند. در واقع یک برند موفق، برندی گیرا است که بتوان به آسانی آن را تلفط کرد. اگر برند شما اینگونه باشد به راحتی می توان آن را تبلیغ نمود.
صفات مشخصه برند دارا بودن یک حس اصالت و تازگی است که مخاطب را به سمت خود بکشاند ولی این دو به دست نمی آید اگر شما خلاقیت و اصالت را در انتخاب نام نداشته باشید ، اصالت به معنای اختصاصی بودن است و شما باید نامی را انتخاب کنید که قبلاَ استفاده نشده باشد. همچنین برندی که انتخاب می کنید، نباید باعث انحراف ذهن مشتریان شود و آن ها را نسبت به ماهیت، کیفیت یا مبدا جغرافیایی محصول گمراه کند.

 

madarek sabt brand dar ardebil


علائمی که قابلیت ثبت ندارند :
1- اسم های عام را نمی توان به ثبت رساند، به عنوان نمونه اگر شرکت شما قصد دارد برند " کفش " را برای فروش کفش ثبت کند، تقاضانامه ثبت این برند رد خواهد شد.
2- واژه های توصیف کننده دسته ای دیگر از کلمات هستند که نمی توان آن ها را برای ثبت علامت تجاری به کار برد. بر همین اساس واژه های کیفی مانند " تند " ، " شیرین "، احتمالاَ مردود خواهند شد. در حقیقت اگر به تولیدکننده یک نوشیدنی برای فروش محصولاتش حق استفاده انحصاری از کلمه " خوش گوار " داده شود، کاری غیرمنصفانه خواهد بود.
3- شباهت نزدیک به 50% با نام های تجاری دیگر امکان ثبت علامت را بسیار ضعیف می کند.
4- پرچم کشورها، نشان های سلطنتی، علامات دولتی، نماد ممالک مختلف، و یا آرم سازمان های بین المللی که نمونه ای از آن ها به دفتر بین المللی سازمان جهانی مالکیت اعلام شده است قابل ثبت نمی باشند.
بدیهی است علائمی که خلاف موازین شرعی و اسلامی، عرف و قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند ، قابلیت ثبت ندارند.

مدارک لازم برای ثبت برند به نام شخص حقیقی
مدارک این کار برای شخص حقیقی، باید مرتبط با فعالیت و زمینه مورد نظر و به نام شخص باشد. مدارک لازم که در ذیل آورده شده است ، می بایست برای ثبت آماده و اسکن گردد.
1- کارت ملی
2- کپی شناسنامه
3- کپی مجوز فعالیت ( مانند پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب ، جواز تاسیس )
4- کپی کارت بازرگانی ( در صورت استفاده از حروف لاتین )

مدارک لازم برای ثبت برند به نام شخص حقوقی 
مجوزها و تمام مدارک لازم ثبت کردن برند برای شخص حقوقی، باید به نام شخص حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه مورد نیز در آن ذکر شود. مدارک لازم ذیل باید آماده شده و اسکن شود.
1- کپی کارت ملی
2- کپی شناسنامه
3- کپی آخرین تغییرات شرکت
4- کپی رومه تاسیس
5- کارت بازرگانی
6- کپی مجوز فعالیت ( مانند پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب ، جواز تاسیس )
برای ثبت برند، باید ابتدا به سامانه اداره کل مالکیت صنعتی به نشانی  مراجعه نموده و با تکمیل فرم اظهارنامه الکترونیکی و ارسال ضمائم از طریق سامانه ، مراحل ثبت را آغاز نمایید.
یک برند ، برای ثبت باید در اداره مالکیت پذیرش گردد. اداره ثبت قبل از قبولی تقاضای ثبت موظف است بررسی کند که آیا تقاضای ثبت مطابق اصول پیش بینی شده در قانون تنظیم شده و جزء علایم ممنوعه نیست و همچنین شباهتی با علامات ثبت شده قبلی ندارد و چنانچه تشخیص دهد که علامتی واجد شرایط لازم برای ثبت نیست اختیار دارد تقاضای ثبت علامت را رد کند. برای حفظ حقوق اشخاص در مورد مقابل تصمیمات اداره ثبت ، قسمت آخر ماده 7 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد : در صورتی که تقاضای ثبت رد شود علل رد باید صریحاَ ذکر گردد.
هزینه ثبت برند شامل دو بخش اساسی می شود. یک قسمت آن حق احمه موسسه ثبتی می باشد که به صورت توافقی است. البته این مبلغ باید با نوع ارائه خدمات همخوانی داشته باشد و نباید از عرف خارج باشد.
هزینه دولتی این کار به قسمت پرداختی های دولتی و فیش های واریزی مربوط می شود. اولین هزینه که با شروع کار صورت می پذیرد هزینه ثبت اظهارنامه برند می باشد که بسته به حقیقی یا حقوقی بودن شخصیت متقاضی هزینه ها متغیر است و البته تعداد کالاهای درخواستی و طبقات مورد تقاضا که آن هم به کالاها بستگی دارد. لازم به ذکر است، پرداخت هزینه نشانه تایید و ثبت نهایی اظهارنامه محسوب شده و بعد از آن امکان برگرداندن هزینه و تغییر اطلاعات و ضمائم وجود ندارد و متقاضی می تواند صرفاَ تا زمانی که اظهارنامه او هنوز ثبت نهایی نشده است نسبت به ویرایش اطلاعات و ضمائم اظهارنامه ثبت برند اقدام نماید.

 

 
به موجب ماده 78 شرکت های تعاونی ، شرکت تعاونی صیادان شرکتی است که با عضویت صیادان ماهی و سایر آبزیان برای تمام و یا قسمتی از مقاصد زیر تشکیل می شود :
1- تدارک خدمات جمعی برای اعضای شرکت از قبیل ساخت و تعمیر قایق ها و تهیه وسایل و ادوات صید.
2- صید ماهی و سایر آبزیان پس از کسب پروانه صید.
3- تاسیس فروشگاه .
4- پرداخت مساعده به صیادان .
5- تهیه وسائل و تامین نیازمندی های حرفه ای و خانوادگی صیادان .

در تبصره ذیل ماده مقرر شده است شرکت های تعاونی که به وسیله صیادان شرکت های سهامی شیلات ایران و شیلات جنوب ایران تشکیل شده یا می شود تحت نظارت و سرپرستی شرکت های مذکور در فوق خواهند بود و در صورتی که شرکت های نامبرده در این مورد احتیاج به کمک وزارت تعاون و امور روستاها داشته باشند مراتب را به آن وزارت اعلام خواهند نمود.
تعداد عضو در تعاونی ها بر اساس مولفه هایی همچون نسبت سرمایه ، فرصت اشتغال ، نوع فعالیت و رعایت اصل عدم تمرکز و تداول ثروت ، به وسیله آئین نامه ای تعیین می شود که به تصویب وزارت تعاون می رسد، ولی در هر صورت ، تعداد اعضاء نباید کمتر از 7 نفر باشد.
لازم به ذکر است در شرکت های تعاونی همه با هم برابرند و همه همکار یکدیگرند و از نظر نژاد ، زبان ، رنگ ، پوست ، ملیت ، شغل و غیره هیچکدام از اعضاء بر دیگری برتری ندارند. به موجب ماده 3 قانون بخش تعاون ، عضویت در شرکت تعاونی برای تمام اشخاصی که محل عملیات یا ست آن ها در حوزه عمل شرکت باشد و به تمام یا قسمتی از خدمات شرکت احتیاج داشته باشند آزاد است. شرط عضویت در شرکت تعاونی خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد. هیچ گونه تبعیض یا محدودیتی برای عضویت در شرکت نباید وجود داشته باشد مگر به سبب عدم کفایت ظرفیت فنی تاسیسات و وسائل و امکانات شرکت مشروط بر اینکه در اساسنامه تصریح شده باشد. خروج هر عضو از شرکت اختیاری است و نمی توان آن را منع کرد و بهای سهم یا سهام او حداکثر به ارزش اسمی باید ظرف یک سال از تاریخ خروج عضو از شرکت نقداَ پرداخت گردد.
طبق ماده 29 قانون بخش تعاون، شرکت های تعاونی برای اداره امور خود دارای ارکان زیر می باشند :
مجمع عمومی ؛ هیئت مدیره و بازرسی.
هیئت مدیره و مدیر عامل و بازرسان علاوه بر داشتن شرایط عضویت یعنی ( تابعیت جمهوری اسلامی ایران ، عدم ممنوعیت قانونی و حجر و رشکستگی به تقصیر ، عدم سابقه ارتشا ، اختلاس و ی ، درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات اساسنامه تعاونی ، عدم عضویت در تعاونی مشابه ) باید واجد شرایط ذیل باشند :
1- ایمان و تعهد عملی به اسلام ( در تعاونی های متشکل از اقلیت های دینی شناخته شده در قانون اساسی شرط وثاقت و امانت )
2- عدم ممنوعیت قانونی و حجر
3- عدم عضویت در گروه های محارب و عدم ارتکاب جرایم بر ضد امنیت و عدم محکومیت به جعل اسناد
4- عدم سابقه محکومیت به ارتشا، اختلاس ، ی ، خیانت در امانت ، تدلیس ، تصرف غیرقانونی در اموال دولتی و ورشکستگی به تقصیر.
تعاونی صیادان وقتی ثبت و تشکیل می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشد. اعضای تعاونی مکلفند مبلغ پرداخت نشده سهم خود را ظرف مدت مقرر در اساسنامه تادیه نمایند.
برای ثبت شرکت تعاونی لازم است نخست اقدامات انجام شده برای تشکیل آن ، از لحاظ مطابقت با مقررات به تایید وزارت تعاون برسد و برای آن " مجوز ثبت " صادر شود. مجوز ثبت یکی از مدارکی است که باید برای ثبت تعاونی به مرجع ثبت تسلیم شود و بدون آن ثبت تعاونی ممکن نیست.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت تعاونی به شرح ذیل می باشد 
1- اساسنامه تصویب شده شرکت تعاونی در اولین مجمع عمومی عادی در 4 نسخه
2- مجوز اداره تعاون
3- دعوت نامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در 3 نسخه
4- صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی دال بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان در 3 نسخه
5- لیست اسامی و مشخصات و نشانی اعضاء اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
6- لیست اسامی و امضاء حاضرین در اولین مجمع عمومی عادی در 3 نسخه
7- صورتجلسه اولین هیات مدیره دال بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره و انتخاب مدیرعامل و تعیین صاحبان امضای مجاز
8- لیست و مشخصات اعضای هیئت مدیره، بازرسان و مدیرعامل
9- رسید پرداخت سرمایه شرکت طبق اساسنامه به صندوق تعاون در 3 نسخه
اداره ثبت شرکت ها پس از بررسی مدارک ، نسبت به ثبت شرکت تعاونی اقدام می نماید .شایان ذکر است، هیئت مدیره شرکت تعاونی پس از ثبت باید از اداره تعاون برای آن پروانه تاسیس بگیرد و پس از اخذ پروانه تاسیس می تواند به فعالیت بپردازد.
چند نکته :
1- شرکت های تعاونی صیادان ، از پرداخت مالیات معاف اند.
2- موسسان تعاونی باید با قوانین و مقررات تعاونی ها آشنایی داشته باشند. در صورت نیاز باید در کلاس های آموزشی یک روزه که اداره کل تعاون استان دایر می کنند، شرکت کنند.
2- مسئولیت اعضای تعاونی محدود به میزان سهمی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است . سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است . نقل و انتقال سهام به غیرعضو مجاز نیست .
3- میزان رای هر شریک ، بستگی به میزان سرمایه او ندارد ، بلکه هر شریک صرفنظر از میزان آورده ، صرفاَ دارای یک رای است.
5- شرکت ها و اتحادیه های تعاونی، از پرداخت حق الثبت و نصف تعرفه آگهی ثبت در رومه رسمی معاف اند.
از همراهیتان سپاسگزاریم.




 
اظهارنامه ثبت اختراع باید در سه نسخه و در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
2. توصیف اختراع
توصیف اختراع باید صریح و همراه با جزئیات کامل و مشتمل بر نکات ذیل باشد :
الف) عنوان اختراع به گونه ای که دراظهارنامه ذکر گردیده است.
ب ) زمینه فنی اختراع مربوط.
ج ) مشکل فنی و بیان اهداف اختراع
د ) شرح وضعیت دانش پیشین و سابقه پیشرفت هایی که در ارتباط با اختراع ادعایی وجود دارد، به نحوی که برای درک و بررسی جدید بودن اختراع کفایت کند.
ه) ارائه راه حل برای مشکل فنی موجود ، همراه با شرح دقیق و کافی و یکپارچه اختراع
ر) توضیح اشکال، نقشه ها ، نمودارها در صورت وجود به نحوی که یک متخصص در آن زمینه بتواند اختراع را درک و ارتباط اجزای آن را دریابد. ارجاع به شماره هایی که برای بیان ویژگی های اختراع در نقشه آمده است اامی است.
ز ) بیان واضح و دقیق مزایای اختراع ادعایی نسبت به اختراعات پیشین، به نحوی که ویژگی جدید بودن اختراع و تاثیر فنی آن را روشن سازد.
ح ) ذکر صریح کاربرد صنعتی اختراع در صورتی که ماهیت اختراع گویای این امر نباشد.
3. ادعا یا ادعاهای اختراع
هر اختراع می تواند مشتمل بر یک یا چند ادعا باشد. ادعا یا ادعاها باید صریح و منجز بوده و دارای شرایط ذیل باشد :
الف) معقول بودن تعداد آنها با توجه به ماهیت اختراع و شماره گذاری ترتیبی آن ها در صورت تعدد
ب ) فراتر از اطلاعات افشا شده نباشد.
ج) ویژگی های فنی حمایت را با استفاده از جملات مثبت بیان نماید.
4.خلاصه ای از توصیف اختراع
خلاصه اختراع : مطابق مواد 13و14 خلاصه مشتمل بر 70 تا 200 کلمه و فقط برای بیان اطلاعات اختراع و درصورت وم مشتمل بر فرمول شیمیایی یا معادلات ریاضی باشد.
5. نقشه یا نقشه ها ، در صورت وم
در تنظیم نقشه ها توجه به نکات ذیل حائز اهمیت است :
الف) در روی کاغذ بادوام و A4.
ب ) باوضوح و شفافیت کامل.
ج ) تمام عناصر نقشه دارای مقیاس باشند.
د ) تا حدامکان به صورت عمودی باشد.
هـ) اعداد و حروف خوانا باشد.
و ) شامل نشانه باشد.
ز ) صفحات به ترتیب باشد.
ح ) هیچ توضیحی نباید روی نقشه وجود داشته باشد.
6. مدارک مثبت هویت متقاضی و مخترع
الف) اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی: آخرین رومه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
ج) مدارک مثبت هویت مخترع : ارائه کپی شناسنامه و کارت ملی مخترع
7. درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم مخترع ، چنانچه مخترع نخواهد اسم وی ذکر شود.
8. مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.
9. رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
10. مدارک نمایندگی، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
 

طبابت یا پزشکی به عنوان حیاتی ترین علم برای بشر از ابتدای تاریخ جایگاه ویژه ای در میان سایر علوم داشته است. این علم و علوم زیر مجموعه آن که سلامت بشریت در گرو آن می باشد دارای تاریخی بسیار کهن است.
پزشکان و بطور کلی کادر درمان برای انجام وظایف خود در مقابل مراجعین و بیماران و تشخیص مشکلات و درمان آنها نیاز به تجهیزات و دستگاه های پزشکی بسیاری دارند که در هریک از رشته های پزشکی دارای تنوع بسیاری است. این ابزار به تجهیزات پزشکی و بیمارستانی معروف است.

این ابزار و وسایل در مراکزی مانند بیمارستان ها، داندانپزشکی، چشم پزشکی، آزمایشگاها و . کاربرد دارند.

معمولا افرادی که مایل به فعالیت در این رشته می باشند اقدام به ثبت شرکت می نمایند. چنین شرکت هایی قالباً در قالب های شرکت سهامی خاص و ثبت شرکت با مسئولیت محدود به ثبت می رسد.
البته توجه داشته باشید که جهت به ثبت رسیدن چنین مجموعه هایی و نام و نشان آن با توجه به ارتباط این تجهیزات با سلامت افراد جامعه، دریافت مجوز و موافقت های لازم از مراجع ذی صلاح اامی می باشد.
همچنین بر اساس ماده چهار ضوابط شناسنامه، متقاضیان فعالیت در زمینه تجهیزات پزشکی باید از اداره کل "شناسنامه فعالیت" اخذ نمایند.
این سند در واقع، مجوزی است که به متقاضی فعالیت در هر یک از موضوعات فوق الذکر در صورت دارا بودن کلیه ی شرایط مربوطه، توسط اداره کل ارائه می گردد.

علاوه بر ثبت شرکت و دریافت مجوزهای لازم، ثبت برند تجهیزات پزشکی یکی از اقدامات مهم در رابطه با فعالیت در این زمینه می باشد.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت برند تجهیزات پزشکی و بیمارستانی

متقاضیان ثبت برند تجهیزات پزشکی و بیمارستانی نخست می بایست جهت دریافت مجوز از وزارت بهداشت اقدام نمایند .
متقاضی ثبت برند تجهیزات پزشکی یا بیمارستانی ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد. که با توجه به ماهیت شخصیت می بایست مدارک مربوطه را ارائه نماید.
مدارک ثبت برند تجهیزات پزشکی و بیمارستانی اشخاص حقیقی:

1-مدارک هویتی مانند (شناسنامه و کارت ملی) صاحب برند
2-ارائه مدارک نشان دهنده فعالیت اقتصادی مانند جوازکسب، پروانه فعالیت
3-کارت بازرگانی در صورتی که نام برند از حروف لاتین استفاده شده باشد
4-ارائه طرح های مورد نظر برای ثبت برند (علامت تجاری) (تصویر یا طرح گرافیگی در سایز 10 در 10)
5-ارائه وکالتنامه در صورتی که ثبت برند تجهیزات پزشکی توسط وکیل صورت می گیرد اامی است.
6-ارائه فتوکپی برابر اصل از تمام صفحات اخرین گواهی ثبت یا تمدید علامت تجاری
7-ارائه کارت بازرگانی در صورتی که در برند از حروف لاتین استفاده شده باشد
ثبت برند تجهیزات پزشکی و بیمارستانی برای اشخاص حقوقی:

1-مدارک شناسایی مدیرعامل و صاحبان امضا
2-ارائه فتوکپی شناسنامه و کارت ملی اعضای هئیت مدیره و نماینده منتخب هئیت مدیره
3-ارائه اساسنامه و رومه رسمس با داشتن اگهی تاسیس شرکت
4-گواهی یا مدرک نشان دهنده موضوع فعالیت مرتبط با موضوع در خواست شده برای برند
5-ارائه کارت بازرگانی در صورتی که در برند از حروف لاتین استفاده شده باشد.
6-ارائه طرح های مورد نظر برای ثبت برند (تصویر یا طرح گرافیگی در قالب 10 در 10)
7-ارائه وکالتنامه در صورتی ثبت برند توسط وکیل صورت می د اامی است.





شهرستان کاشمر ، یکی از شهرستان های استان خراسان رضوی ایران است که در جنوب غربی این استان قرار گرفته است. از محصولات مهم این شهرستان می توان به زعفران، انواع مختلف انگور ، کشمش و فرش دستباف اشاره کرد.
ثبت برند در کاشمر با توجه به تنوع محصولات در آن ، دارای اهمیت ویژه ای می باشد.

با ثبت برند در کاشمر ، کسب و کاری با نام و نشان خاص خواهید داشت که در زمینه گسترش و توسعه آن بسیار کارگشا خواهد بود.
اینک این پرسش مطرح است که برای ثبت برند ، چه اقداماتی می بایست انجام شود ؟ در این راهنما سعی شده است اطلاعات کاملی راجع به این مطب در دسترس خوانندگان محترم قرار گیرد. قبل از شروع، به چندین مقاله دیگر در این رابطه اشاره خواهیم داشت :
- با نکات مهم در ثبت برند آشنا شوید
- استعلام برند قبل از ثبت
- لیست طبقه بندی علائم تجاری
- ثبت برند بین المللی
علائم قابل ثبت و غیرقابل ثبت

علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود.
هم چنین که ملاحظه می گردد، نوع علامت جنبه حصری ندارد ، بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی، صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی، هوایی یا دریایی به صورت کلمات ، حروف ، ارقام باشد.
علامت باید کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز سازد وگرنه از هدف خود دور می افتد و قابل ثبت نیست. علامت نباید به صورت کامل یا گمراه کننده ای باشد که برای همان کالا یا خدمات مشابه متعلق به موسسه دیگری در ایران معروف است و یا قبلاَ به نام مالک ثبت شده است یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که از نظر ارتباط و شباهت ، سبب فریب و گمراهی می شود.
علائم تجاری مشابه نیز قابل ثبت نیستند. لذا عین یا شبیه علامت انتخابی نباید قبلاَ ثبت و معروف شده باشد.
علامت تجاری نباید مخالف با موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه و متعارض با فرهنگ اسلامی باشد و بر فرهنگ عمومی تاثیر منفی بگذارد.
همچنین، علامت نباید عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.
توجه داشته باشید که در حقوق ایران، تنها از علائم قابل روئت حمایت می گردد و برخلاف برخی کشورها ، علائم صوتی و بویایی قابلیت ثبت ندارند.
مدارک مورد نیاز ثبت برند

برندها به دو صورت حقوقی ( ثبت علامت تجاری به نام شرکت ) و حقیقی ( ثبت برند به نام شخص ) قابلیت ثبت دارند. تفاوت بین این دو تنها در ارائه مدارک می باشد. در ثبت برند حقوقی تمام مدارک و مجوزها می بایست به نام شخصیت حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه مورد نظر باید در اساسنامه شرکت و در قسمت موضوع فعالیت قید شده باشد. چنانچه طبقه مورد نظر در موضوع شرکت نباشد می توان موضوع مورد نظر را به موضوعات شرکت الحاق نمود و سپس برای ثبت برند اقدام کرد. اما در ثبت برند حقیقی تمامی مدارک باید به نام شخص و مرتبط به طبقه و فعالیت ذکر شده در جواز کسب او باشد.
در ادامه به بررسی مدارک لازم جهت ثبت برند شخص حقیقی و حقوقی می پردازیم:
مدارک ثبت برند شخص حقیقی:

1- مدارک مثبت هویت متقاضی ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2- کپی کارت بازرگانی ( چنانچه از حروف لاتین استفاده شده باشد )
3- کپی مجوز فعالیت ( جواز تاسیس، پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی )
4- نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
مدارک ثبت برند شخص حقوقی :

1- کپی کارت ملی
2- کپی شناسنامه
3- کپی آخرین تغییرات شرکت
4- کپی رومه تاسیس
5- کارت بازرگانی ( چنانچه از حروف لاتین استفاده شده باشد )
6- کپی مجوز فعالیت ( مانند پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب ، جواز تاسیس )
مراحل ثبت برند

برای ثبت برند، ابتدا لازم است تا به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی (http://iripo.ssaa.ir) مراجعه نمایید و مراحل ثبت را به ترتیب طی نمایید. این مراحل عبارت است از :
انتخاب نوع اظهارنامه ، پر نمودن مشخصات مالک ، بارگذاری مدارک ، بررسی دوباره و تایید اطلاعات و مدارک ، پرداخت هزینه ثبتی ، اخذ شماره اظهارنامه و رمز از طریق تلفن
در مرحله بعد ، کارشناس اداره ثبت ، تقاضای ثبت را بررسی نموده و نتیجه را اعلام می کند. (اخطار، رد یا پذیرش)
در صورت وضعیت آگهی نوبت اول، یعنی اداره با ثبت برند شما موافقت نموده که در این صورت لازم است تا نسخه تایید شده را امضا نموده و همراه با سایر مدارک به آدرس مرکز ارسال نمایید.
پس از ارسال مدارک و آگهی نوبت اول ، چنانچه ظرف مدت یک ماه از انتشار آگهی نوبت اول، دعوی یا اعتراضی نسبت به علامت وجود نداشته باشد، می توان نسبت به آگهی نوبت دوم و سپس اخذ سند ثبت برند اقدام نمود.
هزینه ثبت برند

هزینه های ثبت برند با توجه به نوع درخواست برند تجاری و طبقات درخواستی متغیر می باشد . لازم به ذکر است ، هر علامت تجاری چاپ دو آگهی در رومه ی رسمی کشور را نیز دارد که با توجه به تعداد خطوط و ابعاد علامت تجاری و سیاه سفید یا رنگی بودن آن هزینه خواهد داشت .





یکی از خصایص اصلی حق مالکیت هر مارک و علامت تجاری وصف نسبی بودن آن است، به این معنا که حقوق ناشی از مالکیت مارک محدود به موضوع یا موضوعاتی است که علامت یا مارک انتخابی آن ها را پوشش می دهد و در اظهارنامه تقدیمی به اداره ثبت علایم تجاری یا صنعتی و یا خدماتی، اظهار و کتباَ ذکر شده است.

به تعبیر دیگر حقوق ناشی از مالکیت مارک، در قلمرو موضوع مشخص شده در اظهارنامه ای که به ثبت رسیده است مورد حمایت قرار می گیرد، همان طور که حقوق مؤلف یا حق اختراع ناظر بر اثر فکری و موضوع تالیف با موضوع اختراع است و حمایت قانونی محدود به موضوع تالیف یا اختراع خواهد بود و اگر واجد حق از حمایت مطلق برخوردار است به این معنی است که در برابر هر یا هرگونه بهره برداری از موضوع حق، صاحب تالیف یا مخترع می تواند اعتراض کرده، از تضییع حقوق خود به کمک قانون و مراجع صالح جلوگیری کند.

با این ترتیب صاحب و دارنده یک مارک یا علامت تجاری، دارای حق انحصاری بهره برداری از آن ، در ارتباط با موضوع تولیدات یا خدمات معین شده در اظهارنامه که حدود آن صریحاَ و دقیقاَ مشخص شده و به ثبت رسیده است، خواهد بود. یعنی در همین قلمرو از مارک و صاحب حقوق ناشی از مارک حمایت می شود و این حق به صورت کلی و به طور مطلق و نامحدود برای مارک وجود ندارد تا صاحب مارک بتواند در سایر موضوعات و غیرمرتبط با موضوع و قلمرو فعالیت تولیدی، توزیعی یا خدماتی به ثبت رسیده، استفاده کرده و از بهره برداری و استفاده از مارک مزبور جلوگیری کند. به طور مثال صاحب مارک آدیداس که موضوع آن کفش کتانی یا سایر کفش های ورزشی است، نمی تواند از تولید ادوکلن با آرم و مارک آدیداس که موضوع علامت ثبت شده آن تولید ادوکلن نیست، جلوگیری کند.

در حقوق فرانسه مانند حقوق ایران علائم تجاری دارای اثر نسبی است ولی در گذشته دیوان کشور فرانسه بر این عقیده بود که مالکیت علایم تجاری اثر مطلق دارد و در واقع اعتقاد قضایی بر این بود که مارک ثبت شده صرف نظر از موضوع مارک، برای صاحب آن حق انحصاری مطلق ایجاد خواهد کرد و استفاده از آن بدون رضایت صاحب مارک و اخذ مجوز به هیچ وجه ولو در موضوعات خارج از قلمرو موارد مندرج در اظهارنامه مجاز نخواهد بود. توجیه اتحادیه اروپا در حمایت مطلق از مارک اولیه، به اعتبار مارک و ارزش آن لطمه وارد خواهد کرد و افراد یا اشخاص را به اشتباه و گمراهی می کشاند و اذهان عمومی را وقتی با تولیدات نامرغوب با مارک مشهور و معروف و آرم های اصیل مواجه گردد، نسبت به محصولات و خدمات صاحب مارک دچار تردید و بدبینی می کند.

بنابراین باید از مارک استفاده کند و نباید حمایت از مارک اصیل محدود به مشابهت محصولات یا خدمات مارک تقلیدی گردد و خطر گمراه شدن اذهان عمومی و مصرف کنندگان محصولات یا خدمات مشابه، نباید معیار و ملاک حمایت از مارک اصلی باشد. توجیه مذکور منطقی به نظر می رسد، زیرا از سوء استفاده جلوگیری می شود و ضمن حفظ اعتبار صاحب مارک، از حقوق مصرف کنندگان نیز حمایت خواهد شد.

در نظام حقوقی فرانسه با توجه به مواد 1- 711 و 2- 711 قانون مالکیت فکری و صنعتی که به خصوصیات و مشخصات مارک و علامت تجاری اشاره دارند ، اصل نسبی بودن اثر حقوقی ناشی از مارک پذیرفته شده است. یعنی همان طور که معیار بررسی قانونی اظهارنامه متقاضی ثبت مارک در مراجع قانونی، محصولات یا خدمات موضوع اظهارنامه است، حمایت قانونی از مارک نیز در چهارچوب موضوع آن قرار دارد، مگر آن که مارک ثبت شده دارای خصوصیات تالیف باشد، که در این صورت، صاحب مارک تجاری، صاحب حق تالیف نیز خواهد بود و غالباَ واجد مارک تجاری، اثری ادبی ، فنی یا هنری را خلق نمی کند و فقط محصولات یا خدمات اقتصادی یا تجاری خود را معرفی و آن را از محصولات و خدمات مشابه ای که به وسیله دیگران عرضه می شود متمایز می گرداند.

در مقررات کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی مصوب 20 مارس 83 و اصلاحات بعدی از جمله ماده 10 مکرر این کنوانسیون آمده است که :
1- کشورهای عضو اتحادیه مکلفند حمایت واقعی اتباع اتحادیه را در مقابل رقابت ( غیرقانونی ) نامشروع ( رقابت مکارانه ) تامین کنند.
2- هر رقابتی که برخلاف معمول شرافتمندانه صنعت یا تجارت انجام گیرد، رقابت نامشروع تلقی می شود.
3- اعمال زیر مخصوصاَ باید ممنوع شوند.
اولاَ- هر عملی که ایجاد اشتباه به نحوی از انحاء با موسسه یا محصولات یا فعالیت صنعتی یا تجاری رقیب بنماید.
ثانیاَ- اظهارات خلاف واقع در کار تجارت به نحوی که اعتبار موسسه یا محصولات یا فعالیت صنعتی یا تجاری رقیب را از بین ببرد.
ثالثاَ- مشخصات یا اظهاراتی که به کار بردن آن در بازرگانی، موجب اشتباه عامه راجع به ماهیت ، طرز شناخت ، صفات ممیزه جنس و قابلیت استعمال و مالکیت کالا گردد.

از مفاد ماده مذکور خصوصاَ بندهای اول و سوم شق 3 آن به خوبی استباط می شود که اثر حقوقی مارک و علامت تجاری نسبی است و منحصراَ موضوعات مارک یعنی محصولات یا خدمات مربوط به مارک یا علامت ثبت شده مورد حمایت قرار خواهد گرفت.

در حقوق ایران با توجه به بندهای ه- و – ز ماده 32 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 که مقرر داشته است، علامت هایی که موجب فریب یا گمراهی اذهان عمومی و مشتریان کالا یا خدمات با آرم ها و مارک های تولیدی یا خدماتی اصلی شود، قابل ثبت نیست ، مشخص و روشن است که اثر حقوقی مارک هایی که به ثبت رسیده باشد، نسبی و منحصر به کالا یا خدمات مندرج در اظهارنامه تقدیمی متقاضی به اداره ثبت مالکیت صنعتی سازمان ثبت است و همانند مقررات فرانسه و نظر حقوق دانان فرانسوی، در حقوق ایران قانون در حق مالکیت مارک ، از اصل نسبی بودن اثر حقوقی آن پیروی کرده است و هیچ مارک یا آرمی به طور مطلق مورد حمایت قانون گذار نیست.



استان خوزستان استانی در جنوب غربی ایران است که بر کرانه خلیج فارس قرار دارد و مرکز تولید نفت و گاز ایران به شمار می آید. از آن جا که استان خوزستان ، ظرفیت ها و قابلیت های متعددی در زمینه تولید خرما ، پرورش ماهی و میگو ، تاسیسات فولادی و لوله سازی و ذوب آهن و . دارد، ثبت برند برای این محصولات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از طریق ثبت برند می توان از مزایای گوناگونی برخوردار شوید.

از جمله این مزایا عبارت است از:
- تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند.
- شرکت ها را قادر می سازد محصولاتشان را از یکدیگر متمایز سازند.
- ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت شرکت ها هستند.
- اجازه استفاده از آن ها به اشخاص ثالث داده می شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می باشند.
- جزء ضروری موافقت نامه های اعطای نمایندگی هستند.
- ممکن است دارائی ارزشمند کسب و کار باشند.
- شرکت ها را تشویق می کنند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
- ثبت برند باعث می شود تا تولیدکنندگان در حوزه بین المللی نیز جایگاهی ویژه داشته باشند.
- ممکن است برای اخذ وام مفید باشد.
اما چگونه می توان یک برند را به ثبت رساند و اصولاَ چه علائمی قابلیت ثبت را دارند ؟ در ذیل به بررسی این موارد می پردازیم. پیش از هر چیز، یادآوری می گردد که :
1- داشتن علامت تجاری و ثبت آن اجباری نیست. افراد می توانند آزادانه برای کالا و محصولی که دارند و عرضه می کنند علامت خاصی را تدارک ببینند و انتخاب نمایند و چنانچه علامتی را برگزیدند آن را به ثبت برسانند یا نرسانند.
2- ثبت برند به صورت حقوقی و یا حقیقی قابل انجام است.
3- برای این که ثبت برند تجاری، راحت تر و منظم تر انجام شود، طبقه بندی علامت های تجاری ایجاد شده است. خدمات و محصولات در 45 طبقه دسته بندی شده اند. شما به راحتی می توانید با انتخاب طبقه یا طبقات مورد نظر، حیطه فعالیت خود را مشخص کنید.
4- چنانچه فعالیت شما نیازمند اخذ مجوز است ، آن را از مراجع مربوطه اخذ نمایید و سپس اقدام به ثبت برند کنید.
5- با توجه به تعداد طبقه ای که برای ثبت برند خود انتخاب می نمایید و همچنین با لحاظ این موضوع که تصمیم به ثبت برند شخص حقیقی و یا حقوقی را دارید، هزینه ثبت برند متغیر و متفاوت خواهد بود.
6- برای ثبت برند باید به مرجع ثبت برند ، " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران " مراجعه نمایید. ثبت کلیه علائم مزبور و اختراعات فقط در همین اداره به عمل می آید.
چگونگی انتخاب علامت تجاری

یکی از مهم ترین مسائل برای انتخاب برند، قوانین ثبت برند تجاری می باشد. لذا در انتخاب علامت تجاری رعایت بعضی از شرایط قانونی لازم است. شرایط اساسی انتخاب علامت تجاری به طور کلی به شرح ذیل است :
اولاَ – علامت تجاری باید قانونی و مشروع باشد .
ثانیاَ – اغفال کننده و گمراه کننده نباشد . ( به این معنی که علامت نباید مشتری را از لحاظ جنس یا مبدا علامت به اشتباه اندازد ) .
ثالثاَ – خلاقانه باشد .
رابعاَ – دور از واقعیت نباشد .
خامساَ – خلاف اخلاق حسنه و نظم عمومی نباشد .
اضافه می گردد، علامتی را اداره ثبت مالکیت صنعتی جهت به ثبت رساندن می پذیرد که قانون آن ها را ممنوع نکرده باشد. ماده 32 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علایم تجاری مصوب 1386 علامت را در مورد ذیل قابل ثبت ندانسته است :
الف- نتواند کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز سازد.
ب- خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.
ج- مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه در مورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آن ها گمراه کند.
د- عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.
ه- عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به موسسه دیگری در ایران معروف است.
و- عین یا شبیه آن قبلاَ برای خدمات غیر مشابه ثبت و معروف شده باشد. مشروط بر آن که عرفاً میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.
ز- عین علامتی باشد که قبلاَ به نام مالک دیگری ثبت شده و با تاریخ تقاضای آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.
مدارک و مراحل ثبت برند
مراحل ثبت:

1) برای ثبت علامت تجاری شما می توانید بدون حضور در اداره ثبت علائم تجاری وارد سامانه مربوطه به آدرس http://iripo.ssaa.ir شده و تمامی مراحل را به دقت بگذرانید. ( بهتر است از قبل، تمام مدارک مورد نیاز را اسکن شده آماده نمایید تا بتوانید به راحتی در هر مرحله از فرایند ثبت ، مدارک را بارگذاری نمایید ) .
زمانی که مراحل به اتمام رسید کد رهگیری به شما داده می شود.
2) پس از تکمیل اطلاعات در سامانه، ممکن است پاسخ اداره یکی از این سه حالت اخطار نقص، رد پرونده، آگهی نوبت اول باشد. که در حالت آگهی نوبت اول یعنی مشکلی در اطلاعات وارد شده وجود نداشته و می بایست نسبت به ارائه مدارک اقدام نمایید.
3) ارائه مدارک به اداره مالکیت معنوی
4) پرداخت هزینه رومه رسمی اول
5) علامت پیشنهادی جهت ثبت در صورت احراز شرایط فوق در رومه رسمی کشور منتشر می شود و چنانچه ظرف مدت یک ماه از انتشار آگهی، شخص یا اشخاصی نسبت به برند شما اعتراضی نداشته باشد باید برای آگهی نهایی و دریافت سند قطعی برند اقدام کنید.
شایان ذکر است، بسیاری از افراد فکر می کنند برند بعد از ثبت شدن دیگر برایش اتفاقی نمی افتد. اما باید گفت برای برندها نیز این امکان وجود دارد که پس از مدتی باطل شوند. یکی از دلایل ابطال برند می تواند تمدید نکردن برند باشد. به خاطر داشته باشید که ، مدت اعتبار هر برند تجاری تنها 10 سال است که اگر صاحب برند دراین مدت تصمیم به تمدید آن نگیرد، برند بعد از تمام شدن وقت مشخص باطل می شود.
مدارک لازم جهت ثبت:
مدارک ثبت برند اشخاص حقیقی:

- فتوکپی از شناسنامه متقاضی
- کپی کارت ملی متقاضی
- کپی از کارت بازرگانی متقاضی
- ارائه تصویری از علامت تجاری انتخابی در ابعاد ده در ده
- ارائه وکالت نامه متقاضی در صورت پیگیری فرآیند ثبت برند توسط وکیل

مدارک ثبت برند اشخاص حقوقی :

- فتوکپی از شناسنامه مدیرعامل شرکت
- کپی کارت ملی مدیرعامل شرکت
- کپی نسخه ای از آگهی تاسیس به همراه تغییرات آدرس، مدیر عامل ، نام و رومه تاسیس
- فتوکپی جوازهای شرکت ( جواز تاسیس و پروانه بهره برداری ) در یک نسخه
- کپی از کارت بازرگانی به نام مدیر عامل شرکت یا به نام شرکت
- نمونه تصویری از علامت تجاری در ابعاد ده در ده
- ارائه وکالت نامه متقاضی در صورت پیگیری
- مهر شرکت

آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

انشا تو انشا میس سارا Customer Loyalty کاکایوسف Edna's collection سایت تبلیغاتی بازار آذربایجان ...کشتی نجات... دفترچه سوالات و منابع آزمون ارشد وێمانە جدیدترین مدلهای لباس مجلسی و شب زنانه و دخترانه M550